Γιατί μια αναπτυξιακή ομάδα πρέπει να παίζει passing game

Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, ο πραγματικός στόχος των αναπτυξιακών ομάδων δεν είναι απλώς μία νίκη.

Είναι η διαμόρφωση παικτών που θα μπορούν να σταθούν σε υψηλό επίπεδο, να πάρουν αποφάσεις υπό πίεση, να συνεργαστούν σε γρήγορες καταστάσεις και να κατανοήσουν το παιχνίδι βαθιά.

Το passing game δεν είναι απλώς ένα στυλ, είναι μια μεθοδολογία εκπαίδευσης που διαμορφώνει ολοκληρωμένους ποδοσφαιριστές.

Το passing game ως θεμέλιο του σύγχρονου ποδοσφαίρου

Για μια αναπτυξιακή ομάδα, το passing game καλλιεργεί στοιχεία που είναι αναντικατάστατα.

Ανάπτυξη τεχνικής ποιότητας υπό πίεση

Οι νεαροί παίκτες μαθαίνουν να διαχειρίζονται την μπάλα σε πραγματικές συνθήκες παιχνιδιού.

Εξασκούνται στο πρώτο άγγιγμα, στην ακρίβεια και στο timing της πάσας, στην ταχύτητα εκτέλεσης και στη διαχείριση χώρου.

Αυτές οι δεξιότητες αποτελούν τον πυρήνα κάθε σύγχρονου ποδοσφαιριστή.

Αντιληπτική ικανότητα – Scanning και σωστή επιλογή

Το passing game αναγκάζει τον παίκτη να «διαβάζει» το παιχνίδι προτού πάρει την μπάλα. Έτσι, η διαδικασία του scanning γίνεται αυτοματισμός.

Ο νεαρός ποδοσφαιριστής μαθαίνει να βλέπει και όχι απλώς να εκτελεί.

Ποδοσφαιρικό IQ και λήψη αποφάσεων

Κάθε φάση στο passing game δημιουργεί διλήμματα.

Κάθετα ή πλάγια;

Κράτημα ή άμεση απελευθέρωση;

Αλλαγή πλευράς ή παιχνίδι στο μισό χώρο;

Οι παίκτες μαθαίνουν να σκέφτονται, όχι να παίζουν μηχανικά.

Συνεργασία, δομή και ομαδική πειθαρχία

Το passing game εκπαιδεύει τις κινήσεις υποστήριξης, την κατοχή υπό πίεση, τις αποστάσεις μεταξύ των γραμμών, τη λειτουργία σε τριάδες και τετράδες και τη διατήρηση της δομής.

Ομαδικότητα, συνδυαστικό παιχνίδι, ποδοσφαιρική κουλτούρα.

Παραγωγή ευέλικτων παικτών για το μέλλον

Ένας ποδοσφαιριστής που έχει εκπαιδευτεί με passing game μπορεί να προσαρμοστεί σε οποιοδήποτε στυλ παιχνιδιού.

Ένας παίκτης που έμαθε μόνο long balls, όχι.

Οι πολέμιοι του passing game και γιατί το φοβούνται

Παρά τα πλεονεκτήματά του, το passing game έχει πολεμίους.

Και το ερώτημα «γιατί το πολεμούν;» έχει μία απλή, αλλά ειλικρινή απάντηση.

Επειδή πολλοί δεν μπορούν να το διδάξουν.

Το passing game απαιτεί:

Γνώση τακτικής σε βάθος,

Κατανόηση αποστάσεων και δομών,

Σωστή εκπαιδευτική μεθοδολογία,

Υπομονή και επιμονή,

Καθημερινή λεπτομέρεια στην προπόνηση.

Για πολλούς προπονητές που έχουν μεγαλώσει με το “long ball” (διαφορετικά καμπανιές) το passing game μοιάζει, επικίνδυνο.

Απαιτεί δουλειά, επένδυση και συνεχή βελτίωση.

Ενώ το απλοϊκό και άμεσο παιχνίδι προσφέρει γρήγορο αποτέλεσμα χωρίς πραγματική ανάπτυξη.

Κάποιοι πολεμούν το passing game επειδή.

Δεν ξέρουν πώς να το διδάξουν,

Δεν θέλουν να εκτεθούν ότι δεν το κατέχουν,

Βολεύονται με τις «εύκολες» λύσεις,

Έχουν παγιωμένες αντιλήψεις από άλλες εποχές.

Το χαρακτηριστικό κυπριακό παράδειγμα

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα κύπριου προπονητή σε συζήτηση μαζί μας:

«Εμένα δεν με ενδιαφέρει αν ένας παίκτης μπορεί να πασάρει. Δεν είναι κριτήριο αυτό, ούτε σημαντικό για εμένα».

Εκεί η συζήτηση τελείωσε.

Η απάντησή μας ήταν ξεκάθαρη:

«Με τέτοιες απόψεις, σαν αυτή, βλέπουμε γιατί το κυπριακό ποδόσφαιρο δεν παράγει πλέον παίκτες».

Γιατί αν δεν σε ενδιαφέρει να δημιουργήσεις παίκτες που μπορούν να χειρίζονται την μπάλα, να σκέφτονται και να συνεργάζονται, τότε τι πραγματικά εκπαιδεύεις;

Παίκτες του παρελθόντος, όχι παίκτες του μέλλοντος.

Καταληκτικά:

Το passing game δεν είναι πολυτέλεια.

Είναι ανάγκη.

Για μια αναπτυξιακή ομάδα, αποτελεί το μοναδικό μοντέλο που χτίζει:

Τεχνική ποιότητα,

Αντίληψη και ποδοσφαιρικό IQ,

Συνεργασία και ομαδική λειτουργία,

Παίκτες που μπορούν να σταθούν σε ανώτερα επίπεδα.

Όσοι το πολεμούν, συνήθως το κάνουν επειδή δεν ξέρουν πώς να το εφαρμόσουν.

Αλλά η πραγματικότητα είναι αμείλικτη.

Μια χώρα που δεν εκπαιδεύει παίκτες στο passing game, δεν εκπαιδεύει παίκτες για το μέλλον.