Το αναπτυξιακό ποδόσφαιρο αποτυγχάνει σε επίπεδο Grassroots;

Στο χώρο του αναπτυξιακού ποδοσφαίρου σε επίπεδο Grassroots, εντοπίζεται ένα κρίσιμο πρόβλημα που συνεχίζει να υπονομεύει τη δημιουργία μελλοντικών ποδοσφαιριστών.

H εμμονή με το αποτέλεσμα.

Η πίεση για άμεσες νίκες, οδηγεί πολλούς προπονητές να θυσιάζουν την ουσία της ανάπτυξης, ευνοώντας τη νίκη εις βάρος της εξέλιξης.

Προτεραιότητα το σκορ, όχι ο παίκτης.

Σε πολλά παιχνίδια μικρών ηλικιών, παρατηρείται το εξής μοτίβο.

Tα πιο ικανά, σε εισαγωγικά πάντα παιδιά, τοποθετούνται σε καθοριστικούς ρόλους, παίζουν περισσότερο και βρίσκονται στο επίκεντρο της τακτικής.

Τα υπόλοιπα είτε περιορίζονται σε ρόλους «συμπληρωματικούς», είτε δεν αξιοποιούνται ουσιαστικά.

Ναι, αυτό μπορεί να φέρει αποτελέσματα.

Όμως, δεν χτίζει ποδοσφαιριστές.

Έλλειψη κατάρτισης και μεθοδολογίας

Η Έκθεση της UEFA για το Grassroots Ποδόσφαιρο (2016) ανέδειξε ανησυχητικά στοιχεία,

Μόλις το 18%, όσων ασχολούνται με τη βάση του ποδοσφαίρου, είχαν λάβει εκπαίδευση για τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη παικτών (Long Term Player Development).

Η έλλειψη επιστημονικής προσέγγισης καθιστά το έργο των Ακαδημιών επισφαλές και συχνά πρόχειρο.

Τι δείχνει η έρευνα

Μελέτη των Ford et al. (2012) ανέδειξε τις αρνητικές επιπτώσεις των περιβαλλόντων που εστιάζουν στην απόδοση από μικρή ηλικία.

Μεταξύ αυτών:

Υψηλότερα ποσοστά εγκατάλειψης του αθλήματος.

Μειωμένη δημιουργικότητα και αυθορμητισμός.

Τραυματισμοί λόγω πρόωρης εξειδίκευσης και μονοτονίας στην προπόνηση.

“Η ανάπτυξη χρειάζεται υπομονή“.

Η λύση δεν είναι δύσκολη, είναι όμως αντιδημοφιλής σε ένα σύστημα που μετράει τις επιτυχίες με τρόπαια και όχι με την προσωπική πρόοδος του κάθε μικρού παιδιού.

Η αναπτυξιακή διαδικασία οφείλει να βασίζεται:

Στην κατανόηση του παιχνιδιού

Στην ανάληψη πρωτοβουλιών και τη λήψη αποφάσεων

Στην ποικιλία ρόλων και εμπειριών

Στην αγάπη για το άθλημα.

Τι πρέπει να επιτρέπεται στα παιδιά

Να παίζουν σε διαφορετικές θέσεις.

Να κάνουν λάθη χωρίς φόβο.

Να εκπαιδεύονται μέσα από το παιχνίδι, όχι μόνο μέσα από ασκήσεις ρουτίνας.

Να διατηρούν τη χαρά και το πάθος για το ποδόσφαιρο.

Η απόδειξη είναι ξεκάθαρη

Μια σωστά δομημένη και παιδοκεντρική προσέγγιση φέρνει μακροπρόθεσμα καλύτερα αποτελέσματα, τόσο στην απόδοση όσο και στη διατήρηση των παικτών στο άθλημα.

Το ζητούμενο, λοιπόν, δεν είναι ποιος κερδίζει το Σάββατο, αλλά ποιος παραμένει στο ποδόσφαιρο και εξελίσσεται για τα επόμενα δέκα χρόνια.