Το drive, ο φόβος και το mentality που το δημιουργεί

Το είχαμε συζητήσει πριν από λίγο καιρό με Τεχνικό Διευθυντή Ακαδημίας.

«Ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στο αναπτυξιακό και που παρατηρώ και στις δικές μου ομάδες, είναι ο φόβος στο drive.

Δεν θέλω οι παίκτες μου να φοβούνται.

Αν φοβούνται επειδή κάποιος τους έκανε να φοβηθούν, τότε η ευθύνη είναι δική μας.

Αν όμως τους παρέχω όλα τα εφόδια, την καθοδήγηση και τις κατάλληλες συνθήκες για να το δοκιμάζουν και παρ’ όλα αυτά δεν το επιχειρούν λόγω φόβου, τότε αυτό αποτελεί πρόβλημα.

Είναι και ένδειξη ότι κάποιοι παίκτες διαθέτουν ή δεν διαθέτουν το κατάλληλο mentality για να προχωρήσουν σε υψηλότερο επίπεδο», κατέληξε.

Παίρνουμε ως παράδειγμα τον κεντρικό αμυντικό.

Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, ο κεντρικός αμυντικός δεν είναι απλώς ο παίκτης που καθαρίζει φάσεις.

Είναι ο πρώτος δημιουργός, ο παίκτης που σπάει γραμμές, που δίνει αριθμητικό πλεονέκτημα και που, με ένα σωστό drive, μπορεί να αλλάξει τη ροή ενός αγώνα.

Παρ’ όλα αυτά, στο αναπτυξιακό ποδόσφαιρο βλέπουμε συχνά νεαρούς αμυντικούς να φοβούνται να προωθήσουν τη μπάλα.

Όχι μόνο να φοβούνται, αλλά να τρέμουν τα πόδια τους.

Και όταν τρέμουν τα πόδια σου στο αναπτυξιακό, δεν μπορείς να συνεχίσεις την πορεία σου σε κανένα ψηλότερο επίπεδο.

Το ερώτημα δεν είναι μόνο τακτικό είναι βαθιά νοοτροπιακό.


Τι είναι πραγματικά το drive;


Το drive δεν είναι απλώς κουβαλάω τη μπάλα μπροστά.

Είναι, ανάγνωση χώρου, απόφαση μέσα σε δευτερόλεπτα, τεχνική σε κίνηση και πάνω απ’ όλα θάρρος.

Για έναν νεαρό στόπερ, το drive σημαίνει ότι παίρνει ευθύνη στο παιχνίδι.

Και η ευθύνη προϋποθέτει συγκεκριμένο mentality.

Γιατί οι νεαροί φοβούνται να το κάνουν;

Ο φόβος δεν γεννιέται μόνος του.

Δημιουργείται, από την τιμωρία του λάθους, από τη λογική μη ρισκάρεις πίσω, από την υπερτακτική καθοδήγηση, από την κοινωνική πίεση (γονείς, πάγκος, κλπ).

Ο παίκτης μαθαίνει να σκέφτεται.

Αν χάσω τη μπάλα εδώ, εκτίθεμαι.

Και έτσι, σκοτώνεται η πρωτοβουλία.

Το mentality που χρειάζεται για να υπάρξει drive.

Ο νεαρός ποδοσφαιριστής που τολμά να οδηγήσει την μπάλα από την άμυνα πρέπει να καλλιεργήσει τέσσερα βασικά στοιχεία.

θάρρος.

Να μην φοβάται το λάθος.

Να καταλαβαίνει ότι, το λάθος είναι μέρος της εξέλιξης, όχι λόγος τιμωρίας.

Χωρίς θάρρος, δεν υπάρχει δημιουργία από πίσω.

Ευθύνη

Ο σύγχρονος στόπερ δεν κρύβεται, ζητάει μπάλα, μπαίνει στο κέντρο, σπάει πρώτη γραμμή πίεσης.

Νιώθει ότι, η ανάπτυξη ξεκινά κι από αυτόν.

Αυτοπεποίθηση

Η αυτοπεποίθηση δεν είναι έπαρση.

Είναι η εσωτερική πεποίθηση.

Μπορώ να το κάνω και αν αποτύχω, θα προσπαθήσω ξανά.

Αυτή χτίζεται, με σωστές επαναλήψεις, με εμπιστοσύνη από τον προπονητή, με ελευθερία στην απόφαση.

Κατανόηση παιχνιδιού

Ο παίκτης που καταλαβαίνει, πότε υπάρχει χώρος, πότε τραβάει αντίπαλο, πότε δημιουργεί πάσα για συμπαίκτη, τότε το drive γίνεται ποδοσφαιρική επιλογή, όχι ρίσκο.

Ο ρόλος του προπονητή στη διαμόρφωση του mentality

Ο προπονητής είναι ο βασικός αρχιτέκτονας του θάρρους.

Αν ο προπονητής, επιβραβεύει το drive, δεν τιμωρεί το λάθος, επιτρέπει την πρωτοβουλία, τότε ο παίκτης απελευθερώνεται.

Αν αντίθετα, φωνάζει στο πρώτο λάθος, παγώνει την απόφαση, βάζει μόνο ασφαλείς οδηγίες, τότε ο παίκτης παγιδεύεται στον φόβο.

Το drive ως δείκτης προσωπικότητας

Στις μικρές ηλικίες, το drive δεν δείχνει μόνο αγωνιστική ικανότητα.

Δείχνει, προσωπικότητα, εσωτερικό κίνητρο, ψυχική ανθεκτικότητα, ηγετικά στοιχεία.

Ο στόπερ που τολμά να βγει με την μπάλα, δεν παίζει μόνο ποδόσφαιρο, εκφράζει χαρακτήρα.

Τι πρέπει να μάθει ένας νεαρός στόπερ από μικρή ηλικία

Να μην φοβάται τον χώρο μπροστά του.

Να εμπιστεύεται το κοντρόλ και το πρώτο άγγιγμα.

Να σκέφτεται μπροστά, όχι μόνο πλάγια ή πίσω.

Να καταλαβαίνει ότι το παιχνίδι δεν τιμωρεί την τόλμη, τιμωρεί την αδράνεια.

Καταληκτικά:

Το drive του κεντρικού αμυντικού δεν είναι απλώς τεχνικό θέμα.

Είναι καθαρά θέμα νοοτροπίας.

Ο νεαρός που μαθαίνει να τολμά, εξελίσσεται γρηγορότερα, καταλαβαίνει βαθύτερα το παιχνίδι και χτίζει από νωρίς χαρακτήρα υψηλού επιπέδου.