Από την Κ19 στην πρώτη ομάδα;

Πόσοι τα καταφέρνουν τελικά στο κυπριακό ποδόσφαιρο;

Τα κυπριακά γήπεδα γεμίζουν κάθε χρόνο με εκατοντάδες νεαρούς ποδοσφαιριστές που ονειρεύονται μία θέση στην πρώτη ομάδα.

Ταλέντα, προσδοκίες, υποσχέσεις.

Όμως η πραγματικότητα είναι πιο σκληρή.

Ελάχιστοι καταφέρνουν να κάνουν το πέρασμα από την Κ19 στο επαγγελματικό επίπεδο.

Η διαδρομή Κ17, Κ19, ανδρική ομάδα, μοιάζει πλέον περισσότερο με μονοπάτι γεμάτο εμπόδια, παρά με λογική ποδοσφαιρική εξέλιξη.

Τραυματισμοί, απογοητεύσεις, λανθασμένη καθοδήγηση, αλλαγές προπονητών και αδυναμία εμπιστοσύνης από τα σωματεία (γιατί σωματεία παραμένουν σε νοοτροπία και όχι Clubs) διαμορφώνουν ένα ασφυκτικό πλαίσιο.

Πού είναι οι αριθμοί;

Η αλήθεια είναι, ότι στην Κύπρο δεν υπάρχουν καν επίσημες έρευνες που να απαντούν στο ερώτημα.

Τι απογίνονται οι ποδοσφαιριστές μετά την Κ19;

Καμία καταγραφή, κανένα μοντέλο παρακολούθησης, καμία στατιστική πολιτική.

Και όμως, σύμφωνα με εκτιμήσεις κάθε χρόνο, από κάθε ομάδα Κ19, 25 – 30 παιδιών:

Mόλις 1 έως 3 φτάνουν στην πρώτη ομάδα, αν φτάσουν.

Από αυτούς, θα καθιερωθεί ένας ή κανένας.

Τα υπόλοιπα παιδιά:

Σταματούν λόγω σπουδών ή στρατού.

Συνεχίζουν σε μικρές κατηγορίες ή τοπικά σωματεία.

Εγκαταλείπουν εντελώς το άθλημα πριν καν κλείσουν τα 21.

Ποδόσφαιρο ή τζόκερ;

Η μετάβαση από την Κ19 στην πρώτη ομάδα θυμίζει ολοένα και περισσότερο κλήρωση του Τζόκερ, παρά λογική εξέλιξη για έναν αθλητή που έχει επενδύσει 12 χρόνια από τη ζωή του στο ποδόσφαιρο.

Δεν κερδίζει ο καλύτερος.

Δεν επιβραβεύεται ο πιο συνεπής.

Επιλέγεται, αν επιλεγεί, ο “τυχερός” της συγκυρίας:

Ο “κατάλληλος” για την περίσταση.

Αυτός που έχει “έναν καλό μάνατζερ”.

Ή που βρέθηκε στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή.

Όταν η Ακαδημία δεν οδηγεί οργανωμένα στην ανδρική ομάδα, τότε η ανάπτυξη χάνει το νόημά της.

Κ19 = Νεκροταφείο ταλέντων;

Δυστυχώς, ο όρος αυτός ακούγεται ολοένα και περισσότερο στα παρασκήνια των κυπριακών αποδυτηρίων:

“Η Κ19 στην Κύπρο είναι το νεκροταφείο των νεαρών ποδοσφαιριστών”.

Με λίγες εξαιρέσεις παικτών που καθιερώθηκαν ή ακόμη προσπαθούν να το κάνουν, η γενική εικόνα είναι απογοητευτική.

Η Κ19 αντί να είναι σκαλοπάτι προς το επόμενο επίπεδο, έχει μετατραπεί σε τελικό σταθμό.

Ώρα για αλλαγή;

Θα μπορούσε ο καθένας να μιλήσει, για στρατηγική μετάβασης στην Α’ ομάδα, για υπεύθυνη διαχείριση και καθοδηγήση ταλέντων, αλλά:

Ποιον πραγματικά ενδιαφέρει;

Όταν απουσιάζουν οι έννοιες ΟΡΑΜΑ και ΠΛΑΝΟ, η μετάβαση από Κ19 στην πρώτη ομάδα,

Μοιάζει περισσότερο με λαχείο και όχι με έργο υποδομής, ευθύνης και σχεδιασμού.