Βασικές και αυτονόητες αρχές ενός αναπτυξιακού προπονητή (Νο4)

Στο αναπτυξιακό ποδόσφαιρο, ο ρόλος του προπονητή ξεπερνά την τεχνική και την τακτική.

Δεν είναι μόνο αυτός που δείχνει ασκήσεις ή αποφασίζει ποιος θα παίξει.

Είναι αυτός που στέκεται μπροστά σε παιδιά, με την ευθύνη να τα διαμορφώσει, όχι μόνο ως παίκτες, αλλά κυρίως ως ανθρώπους.

Η σειρά των 14 άρθρων που ακολουθεί, λειτουργεί ως ένα καθημερινό υπενθυμιστικό πλαίσιο.

Δεν προσφέρει θεωρίες ή μοντέλα, προσφέρει πράξεις.

Τι σημαίνει να είσαι σωστός προπονητής; Όχι απλώς στο γήπεδο, αλλά στην ψυχή των παιδιών.

Μιλάμε για συμπεριφορές, στάσεις και αρχές.

Γιατί σε αυτή την ηλικία, το παιδί δεν θυμάται τι του είπες, θυμάται πώς το έκανες να νιώσει.

Ο σωστός αναπτυξιακός προπονητής δεν είναι αυτός που παράγει ταλέντα.

Είναι αυτός που, χρόνια μετά, ένα παιδί θα θυμηθεί με ευγνωμοσύνη.

Αυτός ο προπονητής, αξίζει να υπάρξει.

Η δικαιοσύνη είναι το θεμέλιο κάθε ομάδας (No4)

Σε ένα αναπτυξιακό περιβάλλον, η αντίληψη των παιδιών για το δίκαιο διαμορφώνεται σε μεγάλο βαθμό μέσα από την προπονητική διαδικασία. Η αίσθηση δικαιοσύνης χτίζει εμπιστοσύνη, σεβασμό και ψυχική ασφάλεια.

Η αδικία καταστρέφει την εμπιστοσύνη πιο γρήγορα απ’ όσο χτίζεται. Μια άδικη απόφαση σβήνει ώρες δουλειάς.

Οι κανόνες εφαρμόζονται σε όλους, χωρίς εξαιρέσεις. Δεν υπάρχουν προνομιούχοι σε ένα σωστό σύνολο.

Ο “καλός παίκτης” δεν έχει ειδική μεταχείριση. Η αξιολόγηση πρέπει να στηρίζεται στη συμπεριφορά και την προσπάθεια.

Οι ευκαιρίες μοιράζονται με βάση τη δουλειά, όχι τα ονόματα.

Κανείς δεν γεννιέται βασικός, όλοι το κερδίζουν καθημερινά.

Η ομάδα πρέπει να αισθάνεται ότι υπάρχει κριτήριο, όχι χάρη. Μόνο τότε δημιουργείται κλίμα αμοιβαίου σεβασμού.

ΥΓ | Καθημερινά θα δημοσιεύουμε ένα νέο σημείο και στο τέλος όλα θα παρουσιαστούν σε digital ebook.