Η αξία μιας υγιούς ποδοσφαιρικής Ακαδημίας στην Κύπρο

Γιατί η ατμόσφαιρα μέσα στην Ακαδημία είναι πιο σημαντική από το ταλέντο του παιδιού

Στην Κύπρο, το ποδόσφαιρο δεν είναι απλώς το δημοφιλέστερο άθλημα.

Είναι το Σάββατο ή η Κυριακή χιλιάδων οικογενειών.

Και η αναπτυξιακή του βάση, οι Ακαδημίες, είναι ο τόπος όπου ξεκινάει κάθε πιθανό όνειρο, κάθε πιθανή πορεία.

Αλλά όσο σημαντικό είναι το “πού παίζει το παιδί”, άλλο τόσο, αν όχι περισσότερο, είναι το πώς παίζει και πώς ζει μέσα σε εκείνο το περιβάλλον.

Στην Κύπρο έχουμε πρόοδο αλλά και δρόμο μπροστά μας

Τα τελευταία χρόνια, η εικόνα των ποδοσφαιρικών Ακαδημιών στην Κύπρο έχει σαφέστατα βελτιωθεί.

Πολλές ομάδες έχουν δημιουργήσει οργανωμένα αναπτυξιακά τμήματα.

Έχουν ενταχθεί νέες μέθοδοι εκπαίδευσης και σύγχρονα εργαλεία.

Δεν βλέπουμε όμως Κύπριους νεαρούς παίκτες να ανεβαίνουν στις πρώτες ομάδες ή να φεύγουν στο εξωτερικό.

Όμως πίσω από την «βιτρίνα» υπάρχουν ακόμα φαινόμενα που προβληματίζουν.

Υπερβολική πίεση για αποτελέσματα σε μικρές ηλικίες.

Ανεκπαίδευτοι προπονητές με έμφαση στο «ποιος θα κερδίσει» και όχι στο «ποιος θα μάθει».

Γονείς που βλέπουν το παιδί ως μελλοντική “επένδυση” και όχι ως παιδί που απλά πρέπει να χαρεί.

Τι σημαίνει “υγιής ακαδημία” στην κυπριακή πραγματικότητα;

Μια υγιής ποδοσφαιρική Ακαδημία στην Κύπρο είναι αυτή που λειτουργεί:

Με παιδαγωγικό πνεύμα, όχι με στρατιωτική πειθαρχία.

Με εκπαιδευμένους προπονητές που γνωρίζουν αναπτυξιακή ψυχολογία, όχι μόνο τακτική.

Με σεβασμό στον ρυθμό, στις ανάγκες και στην ψυχοσύνθεση κάθε παιδιού.

Δεν αρκεί να φτιάχνουμε “καλούς παίκτες”. Πρέπει να φτιάχνουμε χαρούμενα παιδιά που θα παραμείνουν στον αθλητισμό και μετά τα 16 τους.

Παραδείγματα που εμπνέουν στην Κύπρο

Υπάρχουν Ακαδημίες στην Κύπρο που ήδη εφαρμόζουν σωστές πρακτικές.

Ακαδημίες που συνεργάζονται με ψυχολόγους και διατροφολόγους.

Ομάδες που εντάσσουν τα παιδιά στη φιλοσοφία του συλλόγου, όχι μόνο σε τουρνουά.

Ατομικά προγράμματα για ανάπτυξη προσωπικών δεξιοτήτων και όχι μόνο ομαδικά σχήματα.

Παραδείγματα υπάρχουν σε όλες τις πόλεις Λευκωσία, Λεμεσό, Λάρνακα, Πάφο, Αμμόχωστο.

Όμως αυτά τα παραδείγματα πρέπει να γίνουν κανόνας, όχι εξαίρεση.

Η ψυχολογία του παιδιού – Το Α και το Ω

Ένα παιδί που μεγαλώνει μέσα σε πίεση, με φόβο του λάθους και άγχος να «αποδείξει», πολύ πιθανόν:

Να εγκαταλείψει το ποδόσφαιρο πριν καν ενηλικιωθεί.

Να έχει τραύματα ή θυμό για την “ποδοσφαιρική του παιδική ηλικία”.

Να βλέπει το άθλημα όχι ως χαρά, αλλά ως αγγαρεία.

Αντίθετα, όταν η Aκαδημία το στηρίζει, το ενθαρρύνει, το σέβεται.

Μαθαίνει να αγαπάει τον εαυτό του μέσα από την ομαδικότητα.

Μαθαίνει να χειρίζεται νίκες και ήττες ώριμα.

Αν το θελήσει, μπορεί να γίνει επαγγελματίας, με σωστά θεμέλια.

Ο ρόλος των γονιών στην Κύπρο

Η κυπριακή οικογένεια έχει ισχυρό ρόλο στις επιλογές του παιδιού.

Πολλές φορές, οι γονείς θέλουν «το καλύτερο», αλλά καταλήγουν να πιέζουν για πρωτάθλημα, για βασική εντεκάδα, για σύγκριση με άλλα παιδιά.

Οι γονείς όμως πρέπει:

Να στηρίζουν, όχι να καθοδηγούν.

Να ενισχύουν το πάθος, όχι το άγχος.

Να δίνουν σημασία στο πώς νιώθει το παιδί, όχι στο αν «σκόραρε».

Καταληκτικά.

Η Κύπρος έχει ταλέντο, έχει υποδομές, έχει προοπτική.

Το μέλλον του ποδοσφαίρου όμως δεν χτίζεται μόνο με αγώνες, τουρνουά και αποτελέσματα.

Χτίζεται με παιδεία, αγάπη και υγιή περιβάλλοντα.

Μια Ακαδημία που μυρίζει υγεία είναι η καλύτερη κίνηση για κάθε παιδί και η πιο σοβαρή επένδυση για την κοινωνία.

Ας χτίσουμε αυτές τις Ακαδημίες.

Όχι για να παράγουμε μόνο παίκτες, αλλά καλύτερους ανθρώπους μέσα και έξω από το γήπεδο.