Μάνατζερ στα 14; Χρειάζεται ένας νεαρός ποδοσφαιριστής εκπροσώπηση σε τόσο μικρή ηλικία;

Τα τελευταία χρόνια, ο χώρος του αναπτυξιακού ποδοσφαίρου έχει αλλάξει προς το χειρότερο.

Προσπαθούν πολλοί να βαφτίσουν πολλούς ταλέντα και μαζί γεννιούνται προσδοκίες από μικρή ηλικία.

Μαζί με αυτές τις προσδοκίες, όμως, εμφανίζεται και το ερώτημα:

Χρειάζεται ένας 14χρονος ποδοσφαιριστής μάνατζερ;

Η απάντηση δεν είναι απλή.

Απαιτεί κατανόηση των κινδύνων, των πιθανών οφελών και των σωστών συνθηκών κάτω από τις οποίες κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει πραγματικά χρήσιμο.

Γιατί προκύπτει η συζήτηση για μάνατζερ σε αυτή την ηλικία;

Σε ηλικία 14 – 16 ετών, νεαροί παίκτες αρχίζουν να δείχνουν τις ικανότητές τους, στα πρωταθλήματα και στις αναπτυξιακές ομάδες.

Κάποιοι αποκτούν ενδιαφέρον από άλλες ομάδες ή δοκιμάζονται στο εξωτερικό.

Οι γονείς συχνά αγωνιούν για το μέλλον του παιδιού τους και αισθάνονται ότι χρειάζονται προστασία και καθοδήγηση.

Από την άλλη, ο χώρος του αθλητισμού προσελκύει ανθρώπους που μπορεί να επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν τους νεαρούς.

Γι’ αυτό η απόφαση πρέπει να είναι προσεκτική.

Πιθανοί κίνδυνοι από το να έχει ένας 14χρονος μάνατζερ

Ψυχολογική πίεση και εμπορευματοποίηση του παιδιού.

Η παρουσία μάνατζερ μπορεί να μετατρέψει ένα παιδί σε επένδυση.

Αυτό συχνά οδηγεί σε άγχος, πίεση για απόδοση και αίσθηση ότι πρέπει να πετύχει.

Εκμετάλλευση από μη σοβαρούς ή ανειδίκευτους μάνατζερ

Σε τόσο μικρές ηλικίες, ο κίνδυνος να εμφανιστούν άτομα που εκμεταλλεύονται οικογένειες χωρίς γνώση είναι μεγάλος.

Υποσχέσεις, ψευδαισθήσεις, ακόμη και οικονομικές απαιτήσεις μπορούν να εμφανιστούν.

Σύγκρουση με την Ακαδημία ή την ομάδα

Οι Ακαδημίες συχνά δεν βλέπουν θετικά την παρουσία μάνατζερ σε μικρές ηλικίες, καθώς δημιουργεί εντάσεις, παρεμβάσεις ή συγκρούσεις για χρόνο συμμετοχής και εξέλιξη.

Εστίαση περισσότερο στην καριέρα παρά στην ανάπτυξη

Στα 14, ο παίκτης πρέπει να δίνει βάση στην τεχνική, τη φυσική ανάπτυξη, την εκπαίδευση και τον χαρακτήρα.

Η πρόωρη επαγγελματοποίηση μπορεί να αλλάξει τις προτεραιότητες.

Νομικά και συμβατικά ζητήματα

Σε πολλές χώρες, οι ανήλικοι δεν μπορούν να υπογράψουν δεσμευτικά συμβόλαια ή χρειάζονται ειδική νομική εκπροσώπηση.

Οποιαδήποτε συμφωνία πρέπει να γίνεται αποκλειστικά μέσω των γονέων.

Πιθανά θετικά από την ύπαρξη μάνατζερ σε νεαρή ηλικία

Προστασία από αρπαχτές και κακές επιλογές

Ένας σοβαρός, έμπειρος μάνατζερ μπορεί να προστατέψει ένα παιδί από λάθος μετακινήσεις, υποσχέσεις και κακή διαχείριση ταλέντου.

Οργάνωση δοκιμαστικών και ευκαιριών

Σε περιπτώσεις πραγματικά εξαιρετικών ταλέντων, ο μάνατζερ ίσως βοηθήσει με πρόσβαση σε κορυφαίες Ακαδημίες, δοκιμές ή εξειδικευμένα προγράμματα.

Καθοδήγηση και στρατηγικό πλάνο ανάπτυξης

Ένας επαγγελματίας μπορεί να βοηθήσει στην επιλογή σωστών προπονητών, συμβουλών διατροφής, προγραμμάτων φυσικής κατάστασης και αθλητικής εκπαίδευσης.

Αποφόρτιση της οικογένειας

Οι γονείς συχνά δεν γνωρίζουν τον χώρο του ποδοσφαίρου και τα συστήματα. Ένας μάνατζερ μπορεί να αναλάβει ρόλο συμβούλου.

Είναι τελικά απαραίτητος ένας μάνατζερ για έναν 14χρονο;

Στις περισσότερες περιπτώσεις;

Όχι απαραίτητα.

Σε αυτή την ηλικία, οι βασικοί παράγοντες επιτυχίας είναι;

Σωστό προπονητικό περιβάλλον, σταθερή εκπαίδευση, σωστή φυσική ανάπτυξη, στήριξη από την οικογένεια, ισορροπημένη ψυχολογία.

Οι μάνατζερ γίνονται πραγματικά απαραίτητοι αργότερα, όταν ο ποδοσφαιριστής:

Είναι κοντά σε επαγγελματική σύμβαση, ενδιαφέρει ομάδες υψηλότερου επιπέδου, χρειάζεται διαπραγμάτευση για συμβόλαια, έχει πιθανότητα μεταγραφών εντός ή εκτός Κύπρου.

Πότε μπορεί να έχει νόημα η συνεργασία με μάνατζερ στα 14;

Μόνο όταν:

Υπάρχει έμπρακτο ενδιαφέρον από επαγγελματικές Aκαδημίες ή ομάδες υψηλού επιπέδου.

Ο μάνατζερ είναι καταξιωμένος, νόμιμος, με διαφάνεια και καλό όνομα.

Ο ρόλος του περιορίζεται σε συμβουλευτική, όχι σε πιέσεις ή δεσμευτικά συμβόλαια.

Οι γονείς έχουν τον πλήρη έλεγχο όλων των αποφάσεων.

Στην Ισπανία, όπου λειτουργούν διάσημες Ακαδημίες (π.χ. Μασία της Μπαρτσελόνα), έχει αναπτυχθεί το φαινόμενο δέσμευσης παικτών 12–14 ετών με μαθητικές συμφωνίες και «προ-συμβόλαια» με αποζημιώσεις.

Όμως, αντίστοιχα προκαταβολικά συμβόλαια κρίθηκαν παράνομα, όπως στην υπόθεση του Ραούλ Μπαενά, όπου το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωσε σύμβαση 12χρονου παίκτη, κρίνωντας ότι οι γονείς υπερέβησαν τα δικαιώματά τους (απαγορεύοντας τον δανεισμό του).

Στην Αγγλία οι ομάδες συνήθως διαπραγματεύονται με ταλαντούχους εφήβους Ακαδημίας μόνο όταν φτάνουν τα 16–17, αφού αυτή είναι η πρώτη επιτρεπόμενη ηλικία επαγγελματικής σύμβασης.

Αντίστοιχα, στην Γερμανία συστήνεται οι γονείς να συμμετέχουν ενεργά στις συμφωνίες, ενώ υπάρχουν τεράστια πρόστιμα σε κλαμπ που «τσιμπούν» προωθώντας παίκτες κάτω των 16 ετών χωρίς νόμιμη κάλυψη.

Σε όλες τις χώρες λοιπόν, οι υπόνοιες αξιοποίησης παιδιών αντιμετωπίζονται δικαστικά ή με αυστηρή αστυνόμευση.

Συγκεντρωτικά, τα στοιχεία δείχνουν ότι σπάνια ένας 14χρονος παίκτης εκπροσωπείται νόμιμα από μάνατζερ στην Ευρώπη, καθώς οι σύλλογοι και οι κανόνες, υπαγορεύουν, ότι ο νέος πρέπει πρώτα να ολοκληρώσει τα χρόνια ανάπτυξής του (συνήθως 16–18 ετών) πριν η επίσημη αντιπροσώπευσή του αποδοθεί σε εξωτερικό παράγοντα.

Το ίδιο συμβαίνει και σε διάσημες πλατφόρμες, όπου απαγορεύεται να καταχωράς ανήλικο παίχτη στο πελατολόγιο σου.

Καταληκτικά:

Ένας 14χρονος δεν χρειάζεται απαραίτητα μάνατζερ.

Χρειάζεται όμως σωστό περιβάλλον, προστασία και καθοδήγηση από ανθρώπους που έχουν ως προτεραιότητα την υγεία, την εκπαίδευση και τη μακροπρόθεσμη εξέλιξη του παιδιού, όχι άμεσο όφελος.

Η απόφαση πρέπει να λαμβάνεται με απόλυτη προσοχή, καθαρότητα και γνώση του ποδοσφαιρικού οικοσυστήματος.