Βασικές και αυτονόητες αρχές ενός αναπτυξιακού προπονητή (Νο2)

Στο αναπτυξιακό ποδόσφαιρο, ο ρόλος του προπονητή ξεπερνά την τεχνική και την τακτική.

Δεν είναι μόνο αυτός που δείχνει ασκήσεις ή αποφασίζει ποιος θα παίξει.

Είναι αυτός που στέκεται μπροστά σε παιδιά, με την ευθύνη να τα διαμορφώσει, όχι μόνο ως παίκτες, αλλά κυρίως ως ανθρώπους.

Η σειρά των 14 άρθρων που ακολουθεί, λειτουργεί ως ένα καθημερινό υπενθυμιστικό πλαίσιο.

Δεν προσφέρει θεωρίες ή μοντέλα, προσφέρει πράξεις.

Τι σημαίνει να είσαι σωστός προπονητής; Όχι απλώς στο γήπεδο, αλλά στην ψυχή των παιδιών.

Μιλάμε για συμπεριφορές, στάσεις και αρχές.

Γιατί σε αυτή την ηλικία, το παιδί δεν θυμάται τι του είπες, θυμάται πώς το έκανες να νιώσει.

Ο σωστός αναπτυξιακός προπονητής δεν είναι αυτός που παράγει ταλέντα.

Είναι αυτός που, χρόνια μετά, ένα παιδί θα θυμηθεί με ευγνωμοσύνη.

Αυτός ο προπονητής, αξίζει να υπάρξει.

Ο προπονητής δεν εκπαιδεύει μόνο παίκτες, αλλά ανθρώπους (No2)

Η εκπαίδευση σε μια Ακαδημία δεν αφορά μόνο την τεχνική και την τακτική.

Ο αναπτυξιακός προπονητής επηρεάζει προσωπικότητες σε διαμόρφωση και οφείλει να το αντιλαμβάνεται καθημερινά.

Η προσωπικότητα του παιδιού είναι σημαντικότερη από την απόδοσή του.

Όποιος αγνοεί το χαρακτήρα και ασχολείται μόνο με τις επιδόσεις, χάνει τον στόχο.

Δεν έχει σημασία μόνο ποιος παίζει, αλλά ποιος μαθαίνει.

Η βελτίωση πρέπει να αφορά όλους, όχι μόνο τους “καλούς”.

Η υποστήριξη έχει μεγαλύτερη αξία από την κριτική.

Ο σωστός προπονητής εντοπίζει τις αδυναμίες χωρίς να τσακίζει την αυτοπεποίθηση.

Το παιδί δεν είναι “παίκτης”, είναι μαθητής, είναι άνθρωπος, είναι παιδί.

Αυτή η υπενθύμιση αποτρέπει εκτροπές και σκληρότητα.

Ο στόχος είναι η εξέλιξη, όχι η νίκη.

Όποιος κυνηγά νίκες αντί για πρόοδο, κάνει λάθος δουλειά.

ΥΓ | Καθημερινά θα δημοσιεύουμε ένα νέο σημείο και στο τέλος όλα θα παρουσιαστούν σε digital ebook.