Βασικές και αυτονόητες αρχές ενός αναπτυξιακού προπονητή (Νο1)

Στο αναπτυξιακό ποδόσφαιρο, ο ρόλος του προπονητή ξεπερνά την τεχνική και την τακτική.

Δεν είναι μόνο αυτός που δείχνει ασκήσεις ή αποφασίζει ποιος θα παίξει.

Είναι αυτός που στέκεται μπροστά σε παιδιά, με την ευθύνη να τα διαμορφώσει, όχι μόνο ως παίκτες, αλλά κυρίως ως ανθρώπους.

Η σειρά των 14 άρθρων που ακολουθεί, λειτουργεί ως ένα καθημερινό υπενθυμιστικό πλαίσιο.

Δεν προσφέρει θεωρίες ή μοντέλα, προσφέρει πράξεις.

Τι σημαίνει να είσαι σωστός προπονητής; Όχι απλώς στο γήπεδο, αλλά στην ψυχή των παιδιών.

Μιλάμε για συμπεριφορές, στάσεις και αρχές.

Γιατί σε αυτή την ηλικία, το παιδί δεν θυμάται τι του είπες, θυμάται πώς το έκανες να νιώσει.

Ο σωστός αναπτυξιακός προπονητής δεν είναι αυτός που παράγει ταλέντα.

Είναι αυτός που, χρόνια μετά, ένα παιδί θα θυμηθεί με ευγνωμοσύνη.

Αυτός ο προπονητής, αξίζει να υπάρχει.

Ο προπονητής που διδάσκει με το παράδειγμά του (Νο1)

Η συμπεριφορά του αναπτυξιακού προπονητή δεν πρέπει να περιορίζεται σε οδηγίες εντός γηπέδου. Το παράδειγμα που δίνει σε κάθε του κίνηση χτίζει ή γκρεμίζει όσα προσπαθεί να διδάξει.

Η συνέπεια είναι προπόνηση από μόνη της. Ο προπονητής που φτάνει στην ώρα του, οργανωμένος, δείχνει τι σημαίνει σεβασμός στον χρόνο και στους ανθρώπους.

Η συμπεριφορά εκτός γηπέδου είναι εξίσου σημαντική. Ένας προπονητής που φωνάζει, ειρωνεύεται ή διαμαρτύρεται υπερβολικά δεν διδάσκει χαρακτήρα, τον καταστρέφει.

Η πειθαρχία δεν διδάσκεται με φωνές. Το ήθος, η αυτοσυγκράτηση και ο σεβασμός είναι βασικά εργαλεία, όχι η ένταση και ο αυταρχισμός.

Οι κινήσεις του προπονητή γίνονται καθρέφτης για τους παίκτες. Από το ντύσιμο, μέχρι την καθαρότητα του λόγου και την αξιοπρέπεια στις ήττες, όλα εκπαιδεύουν.

Το “προπονώ” σημαίνει πρωτίστως “παιδαγωγώ”. Όποιος αδυνατεί να αποτελέσει θετικό πρότυπο, δεν έχει θέση στην αναπτυξιακή διαδικασία.

ΥΓ | Καθημερινά θα δημοσιεύουμε ένα νέο σημείο και στο τέλος όλα θα παρουσιαστούν σε digital ebook.