Το ταξίδι ενός νεαρού στο αναπτυξιακό ποδόσφαιρο…!

“Μια πορεία ήθους και χαρακτήρα”.

Δεν είναι εύκολο το ταξίδι.

Και αλήθεια, δεν είναι για όλους.

Ο δρόμος του αναπτυξιακού ποδοσφαίρου δεν είναι στρωμένος με χειροκροτήματα και δάφνες.

Είναι γεμάτος ιδρώτα, πόνο, μοναξιά, αμφιβολίες.

Είναι γεμάτος στιγμές που θα θέλεις να τα παρατήσεις.

Που θα πέφτεις και κανείς δεν θα είναι εκεί να σε σηκώσει.

Ακριβώς εκεί, όμως, χτίζεται κάτι πιο σπουδαίο από το ποδόσφαιρο.

Εκεί χτίζεται ο χαρακτήρας σου.

Να πορεύεσαι με ήθος.

Ό,τι κι αν συμβεί, όσο δύσκολα και αν γίνουν τα πράγματα, κράτα την αξιοπρέπειά σου.

Μην την ανταλλάξεις για καμία θέση, για κανένα «ναι», για καμία υπόσχεση.

Το ταλέντο ίσως σε πάει ως την πόρτα.

Αλλά το ήθος σου θα σε κρατήσει μέσα.

Μάθε να σηκώνεσαι.

Όχι γιατί κάποιος σε σήκωσε.

Αλλά γιατί εσύ δεν δέχεσαι να μείνεις κάτω.

Να λες «χτύπα, αντέχω» όχι από εγωισμό, αλλά από ψυχή.

Γιατί ξέρεις ποιος είσαι και τι θέλεις να γίνεις.

Μην περιμένεις να σε καταλάβουν όλοι.

Μην περιμένεις να σου σταθεί ο κόσμος.

Πολλοί θα είναι δίπλα σου όταν κερδίζεις.

Όταν χάσεις όμως; Όταν πέσεις; Όταν δείξεις αδυναμία;

Εκεί θα δεις ποιος πραγματικά νοιάζεται.

Αυτό το ταξίδι θα το κάνεις μόνος σου.

Και όσο δύσκολο και αν είναι, είναι το δικό σου ταξίδι.

Και αξίζει να το κάνεις με καθαρό βλέμμα, με ήθος, με ψυχή.

Δεν έχει σημασία πού θα φτάσεις.

Σημασία έχει πώς θα φτάσεις.

Ποιος θα είσαι όταν κοιτάξεις πίσω.

Και να θυμάσαι:

Το ποδόσφαιρο μπορεί να φτιάξει παίκτες.

Μα οι δυσκολίες… αυτές φτιάχνουν ανθρώπους.

Ανθρώπους που έπεσαν αλλά σηκώθηκαν.

Που τους γύρισαν την πλάτη, αλλά δεν λύγισαν.

Που δεν άλλαξαν για να χωρέσουν, αλλά πάλεψαν για να ξεχωρίσουν.

Που βάδισαν με το κεφάλι ψηλά όχι από αλαζονεία, αλλά από αξιοπρέπεια.

Αυτούς να θες να μοιάσεις.

Ή καλύτερα, γίνε εσύ ένας απ’ αυτούς.