Αναπτυξιακό ποδόσφαιρο | Ποιο αποτέλεσμα κυνηγάς, κόουτς;

Η εκπαίδευση στο αναπτυξιακό ποδόσφαιρο είναι πολυδιάστατη.

Θέλει υπομονή, θέλει όραμα, θέλει να σκεφτείς το παιδί και το μέλλον του.

Αλλά για κάποιους «προπονητές», αυτά είναι ψιλά γράμματα.

Γιατί;

Γιατί το μόνο που μετράει γι’ αυτούς είναι το αποτέλεσμα.

Λες και δίνουν μάχη για το Champions League.

Λες και αν χάσουν ένα παιχνίδι K14 θα καταρρεύσει η καριέρα τους.

Και έτσι θυσιάζουν το πιο ιερό κομμάτι, την εκπαίδευση.

Ούτε καν τις αλλαγές που δικαιούνται δεν κάνουν.

Κρατάνε τα παιδιά στον πάγκο να κοιτάνε, λες και είναι διακοσμητικά.

Μα κόουτς, ξέρεις τι σημαίνει να ρίξεις μέσα ένα νεαρό όταν το παιχνίδι βράζει;

Να του δώσεις 10 λεπτά σε κομβικό σημείο;

Του χαρίζεις αυτοπεποίθηση, του δείχνεις ότι τον εμπιστεύεσαι, του ανοίγεις δρόμο για να μεγαλώσει.

Αλλά όχι.

Εσύ προτιμάς να κρατάς το 1-0 με τα δόντια, λες και θα το γράψει η UEFA στο βιογραφικό σου.

Αυτή δεν είναι ανάπτυξη.

Είναι μιζέρια.

Είναι παραχάραξη του ρόλου του προπονητή.

Ο αναπτυξιακός προπονητής είναι παιδαγωγός, δάσκαλος, μέντορας.

Όχι μάνατζερ αποτελέσματος που νομίζει ότι παίζει τελικό.

Καιρός να αλλάξουν μυαλά.

Να καταλάβουν κάποιοι, ότι το παιδί θέλει εμπιστοσύνη και εμπειρίες, όχι να μάθει από τα 14 του να ζει με το άγχος του σκορ.

Καιρός να δουν οι προπονητές την ανάπτυξη με άλλο μάτι, με το μάτι του παιδαγωγού, του δασκάλου, του μέντορα.

Όχι με το μάτι του μανιασμένου κυνηγού νικών που θυσιάζει την εκπαίδευση, για μια άχρηστη στατιστική.

Αλλιώς, μην μιλάμε για ανάπτυξη.