Είναι ταλέντα…;

Τώρα το ακούμε για 50 παιδιά κάθε εβδομάδα.

Με το που θα αρχίσουν και τα παιδικά πρωταθλήματα, ο αριθμός θα πάει στα 500.

Κάποιοι δίνουν τον όρο αυτό σε παιδιά, από πολύ νεαρή ηλικία.

Ποιος το λέει ότι είναι ταλέντο, με τι κριτήρια;

Ποιος το λέει, ποιος το υπογράφει, ότι σε ένα, δύο χρόνια,

“Αν και πως θα εξελιχθει”;

Και αρχίζουν από εκεί διάφορα άλλα παράγωγα του όρου «ταλέντου».

Να τους προσέχουν.

Να τους βρίσκουν μέχρι και ατζέντη.

Να τους καθιερώνουν μέσα στην ομάδα.

Βασικοί, αναντικατάστατοι, άσχετα αν κάνουν στα 10, δύο παιχνίδια καλά και ένα ημίχρονο πολύ καλό.

Υπάρχουν νεαρά παιδιά, που τα βαφτίζουν ταλέντα, που στην ηλικία 14, 15 ετών, ότι είχαν να δώσουν στο αναπτυξιακό ποδόσφαιρο το έδωσαν.

Δεν έχουν καμία προοπτική εξέλιξης.

Κανένα περιθώριο development.

Αυτή η προσέγγιση «ταλέντο», με τα παράγωγα που επακολουθούν, μόνο ζημιά κάνουν σε «κάποια» παιδιά, που αν είχαν διαφορετική αντιμετώπιση, ίσως, λέμε ίσως, να είχαν και διαφορετική εξέλιξη.

Και το ερώτημα.

“Στα 500 ταλέντα που θα ακούμε κάθε Σαββατοκύριακό, πόσα απ’ αυτά βγήκαν, παρέμειναν στην επιφάνεια και προσπαθούν να χτίσουν καριέρα;

Εν κατακλείδι, για να χάνονται τόσα ταλέντα, δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν.

Είτε δεν έχουμε σε αριθμό τόσα πολλά ταλέντα ή το σύστημα τα καταπίνει, είτε και τα δύο μαζί.

---

“Στην Κύπρο προσπαθούμε να χτίσουμε καριέρα σε παιδιά, χωρίς αυτά να έχουν κοπιάσει για τίποτα. Γι’ αυτό και η αποτυχία, εκτός απο δεδομένη, έρχεται και αρκετά νωρίς”.

---