Μιχάλης Ιωάννου | Έθεσε τον πήχη πολύ ψηλά

Πέφτει η αυλαία για την Εθνική Κ15 (γεννηθέντες 2010), με τις δύο τελευταίες προπονήσεις να προγραμματίζονται για την ερχόμενη εβδομάδα.

Μαζί της κλείνει και ένας κύκλος που μας άφησε παρακαταθήκη, όχι μόνο αγωνιστικής ποιότητας, αλλά και ποδοσφαιρικής φιλοσοφίας.

Στο επίκεντρο αυτής της προσπάθειας, ο προπονητής Μιχάλης Ιωάννου, ένας άνθρωπος που πίστεψε στο όραμα και δεν δίστασε να το υπηρετήσει μέχρι τέλους.

Ακόμα και στην τελευταία του κλήση, ο Ιωάννου λειτούργησε με την ίδια συνέπεια και αποφασιστικότητα που τον χαρακτήριζε από την αρχή.

Έδωσε κλήση σε 34 ποδοσφαιριστές, που ο ίδιος θεωρεί πως είναι, τη δεδομένη στιγμή, οι πιο έτοιμοι να εκπροσωπήσουν την Εθνική.

Πέρα από στερεότυπα και παγιωμένες λογικές, επένδυσε στο ταλέντο, στην προοπτική και πάνω απ’ όλα, στο δικαίωμα κάθε παιδιού να ονειρεύεται.

Η εικόνα αυτής της Εθνικής ήταν κάτι διαφορετικό, ίσως ό,τι πιο ελπιδοφόρο έχουμε δει σε επίπεδο Κ15 τα τελευταία χρόνια.

Ποδόσφαιρο σύγχρονο, με αρχές κατοχής, επιθετικότητα, σωστό build-up από πίσω, με ξεκάθαρη ταυτότητα και φιλοσοφία.

Ήταν μια ομάδα που δεν φοβήθηκε να παίξει, να δημιουργήσει, να ρισκάρει.

Και μέσα από αυτό, μας έκανε ξανά να πιστέψουμε.

Μας έκανε να περιμένουμε με ανυπομονησία τις επόμενες εμφανίσεις της Εθνικής Κ15 (2010), όχι μόνο για τα αποτελέσματα, αλλά για την ίδια την εικόνα του παιχνιδιού.

Και δεν ήμασταν μόνο εμείς.

Ανθρώποι του χώρου με υγιή ματιά και αγάπη για το ποδόσφαιρο, από μάνατζερ, προπονητές, μέχρι απλούς θεατές, παρακολούθησαν αυτή την ομάδα και είδαν το ίδιο πράγμα.

“Ένα ποδόσφαιρο με αρχές, καθαρή φιλοσοφία και ταυτότητα”.

Γιατί το ποδόσφαιρο, στο τέλος της ημέρας, είναι και αισθητική και φιλοσοφία και αγάπη για το σωστό.

“Η γενιά του 2010 παραδίδει τη σκυτάλη στους επόμενους. Ο πήχης έχει πλέον τοποθετηθεί πολύ ψηλά”.

Και αυτό είναι επίτευγμα του Μιχάλη Ιωάννου, όχι μόνο γιατί πίστεψε στους ποδοσφαιριστές, αλλά γιατί μας έδειξε τι σημαίνει να πιστεύεις σε μια ιδέα, να την υπηρετείς με συνέπεια και να την αφήνεις να μιλήσει μέσα στο γήπεδο.

Με την αυλαία να πέφτει, αυτό που μένει είναι η ελπίδα.

Ότι το ποδόσφαιρό μας μπορεί να χτιστεί σε υγιή θεμέλια.

Ότι οι επόμενοι θα συνεχίσουν στον δρόμο που άνοιξε.

Ότι η ποιότητα, η ουσία και η σωστή δουλειά θα συνεχίσουν να έχουν τον πρώτο λόγο.

Και αυτό, είναι ίσως το σημαντικότερο γκολ που μπήκε φέτος από την Εθνική Κ15.

Υ.Γ. Όλες οι γενιές έχουν δυνατότητες. Η διαφορά δεν βρίσκεται μόνο στο ταλέντο, αλλά στους ανθρώπους που καλούνται να το αναδείξουν. Σημασία έχει ποιους θα επιλέξεις για να εκπαιδεύσουν αυτές τις γενιές. Εκεί βρίσκεται το κλειδί της επιτυχίας ή της αποτυχίας.