Ρόλος Ακαδημιών | Ένας και ξεκάθαρος

Χωρίς στρογγυλέματα, χωρίς ωραιοποιήσεις.

Οι Ακαδημίες υπάρχουν για να φτιάχνουν ποδοσφαιριστές για την πρώτη ομάδα.

Τελεία.

Όλα τα υπόλοιπα είναι απλά φθηνές δικαιολογίες για να καλύψουν αδυναμίες.

Δεν είναι τα τρόπαια στα U που μετράνε.

Δεν είναι τα ράφια με “τιμητικές διακρίσεις”.

“Δεν είναι τα ρημαγμένα βιογραφικά κάποιων “σωτήρων” που έρχονται, φεύγουν και στο τέλος δεν αφήνουν τίποτα”.

Ο ρόλος των Ακαδημιών είναι ένας.

Και είναι ξεκάθαρος.

Να εκπαιδεύουν, να εξελίσσουν και να παραδίδουν ποδοσφαιριστές στην πρώτη ομάδα.

Τίποτα λιγότερο. Τίποτα περισσότερο.

Δεν είναι τα άχρηστα κύπελλα υποδομής.

Δεν είναι τα πανηγύρια και οι selfies μετά από νίκες σε πρωταθλήματα Ακαδημιών.

Όλη η ουσία, όλη η αποστολή, όλο το νόημα, βρίσκεται σε μία μόνο ερώτηση:

“Πόσους έβγαλες για την πρώτη ομάδα;”

Έναν;

Τότε έχεις κάνει τη δουλειά σου.

Κανέναν;

Τότε ό,τι και να λες, ό,τι και να σηκώνεις, όσο και να κορδώνεσαι, απέτυχες.

“Τα πρωταθλήματα U δεν μετράνε τίποτα όταν ο “πρωταθλητής” παίκτης στα 20 του εξαφανίζεται στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο”.

Η μόνη αλήθεια γράφεται, όταν ένας πιτσιρικάς με το σήμα του συλλόγου στο στήθος, πατάει το χορτάρι της πρώτης ομάδας και κερδίζει με την αξία του τη θέση του.

Αυτός είναι ο μοναδικός τίτλος που έχει σημασία:

“Η ανάδειξη ποδοσφαιριστών”.

Οι νίκες στα αναπτυξιακά πρωταθλήματα δεν γεμίζουν γήπεδα.

Οι “καριέρες των προπονητών” δεν φέρνουν μεταγραφικά έσοδα.

Ο μόνος δρόμος για να επιβιώσει και να μεγαλώσει ένας σύλλογος, είναι μέσα από τη δική του παραγωγή.

Και η παραγωγή αυτή χτίζεται με υπομονή, με σωστή προπόνηση, με ξεκάθαρο στόχο:

Nα δεις το δικό σου παιδί στην πρώτη ομάδα.

Τίποτα άλλο.

Όποιος δεν το καταλαβαίνει, καλύτερα να σταματήσει να μιλάει για “ανάπτυξη” και “πλάνα”.

Γιατί απλά δεν έχει ιδέα για ποιο πράγμα μιλάει.