Αναπτυξιακό ΟΧΙ τραγικό ΝΑΙ…

Συμβαίνει και έντονα μάλιστα στο αναπτυξιακό ποδόσφαιρο της Κύπρου.

Από τα Grassroots , αλλά περισσότερο ανησυχητικό είναι σε αγωνιστικό επίπεδο.

Παιδιά παρακινούνται (Από κύκλο τους) να αγωνίζονται ατομικά και όχι ομαδικά.

Δείξε τους τι ξέρεις να κάνεις. Μην πασάρεις. Κάνε ντρίμπλες για να φανείς.

Μέχρι και το εγχειρίδιο της ομοσπονδίας δίνει κατευθυντήριες γραμμές προς τις Ακαδημίες, ότι πρέπει να «προωθούν» τη φιλοσοφία παιχνιδιού, με τις 1,2,3 επαφές.

Τέτοιες παρακινήσεις, δεν είναι μόνο τραγικές, αλλά και ενοχλητικές, επειδή χαλάνε και το παιχνίδι των άλλων παιδιών που ξέρουν πότε να παίξουν,

Με μια επαφή,

Με δύο επαφές,

Πότε να κάνουν παρακράτηση (κατοχή),

Πότε να πάνε σε 1vs1,

Κλπ κλπ.

«Ο ρόλος του παιδιού σε μια ομάδα είναι,
Πρώτα ο συμπαίχτης,
Πρώτα η ομάδα».

Σε αγωνιστικό επίπεδο να προσπαθείς συνεχώς ατομικά να δημιουργείς καταστάσεις 1vs1 ή 1vsAll, απλά για να δείξεις ότι μπορείς να κάνεις ενάμιση πράγμα, δεν μπορεί να γίνεται αποδεκτό από κανέναν προπονητή.

Πέραν αυτού, παιδιά που παρακινούνται να εφαρμόζουν τέτοιες τακτικές, με σκοπό την αυτοπροβολή, δεν έχουν καμία θέση μέσα σε οργανωμένη ομάδα.

Μπορούν αν θέλουν να δοκιμάσουν τις ικανότητές τους, σε ατομικά αθλήματα.