Coaches | Αδιαφορία…;

Βρεθήκαμε πρόσφατα σε μια προπόνηση 2012. Το session διαρκείας μιας ώρας.

Αυτό που είδαμε, εντάξει, γνωρίζουμε τη μεθοδολογία που εφαρμόζει ΕΝΠ στα U5-U12, μας ξύπνησε από το λήθαργο που βλέπουμε σε διάφορους χώρους προπόνησης.

Ένας coach να δουλεύει επί 60 λεπτά, βάζοντας πίεση με την καλή έννοια, για να έχει ενεργά τα παιδιά.

Είδαμε πόσο δύσκολο είναι το απλό για να βγάλεις μια άσκηση. Συνεχής κίνηση, δημιουργία χώρου, ένα με δύο touch, γρήγορη εκτέλεση, αντίληψη.

Στα 20 λεπτά ένας μικρός χαμός και πανικός από τα παιδιά, για 2 λεπτά όμως κατάφεραν και την έβγαλαν.

Για να βγει η άσκηση όμως ο coach ήταν εκεί, ενεργός εξηγώντας στο παιχνίδι και όχι σε 10αδες διακοπές, τι πρέπει να κάνουν και τι όχι.

Καθόλου τυχαίο ακολουθώντας για χρόνια ένα μοντέλο και μια μεθοδολογία, που βγήκαν από αυτές τις Ακαδημίες, τόσα πολλά ταλέντα.

Αν οι coaches δεν είναι ενεργοί και δεν δίνουν το 100% σε κάθε προπόνηση, τα παιδιά απλά δεν ακολουθούν.

Γιατί είδαμε και το αντίθετο, coaches για να έχουν την ησυχία τους, επειδή προφανώς έχουν κάποιες αδύνατες ομάδες ή παιδιά, μην μπορώντας να τους εκπαιδεύσουν, τους δίνουν μια μπάλα, τους “πετάνε” σε ένα γήπεδο φουτσαλ και η δουλειά της εκπαίδευσης έχει γίνει..!