Αναπτυξιακό | Πολλά τα ακατάλληλα γήπεδα

Γήπεδα ανώμαλα.

Γήπεδα με γρασίδι μιας άλλης εποχής.

Γήπεδα χωρίς μια καρέκλα.

Γήπεδα χωρίς μια τουαλέτα.

Γήπεδα που δεν μπορείς να βιντεοσκοπήσεις σωστά ένα αγώνα για ανάλυση.

Γήπεδα όπου ο πλαστικός τάπητας δεν υπάρχει πάρα μόνο το μαυρούι!

Γήπεδα τα οποία προκάλεσαν και θα προκαλέσουν τραυματισμούς στους νεαρούς.

Γήπεδα όπου από τον Νοέμβριο και μετά, τα γρασίδι θα είναι αποτελεί μια ανάμνηση.

Γήπεδα όπου παίζεται παιδικό
ποδόσφαιρο, που δεν τηρούν καν τους κανόνες ασφαλείας.

Τόσα και άλλα τόσα.

Και μετά περιμένουμε από τα παιδιά να αποδώσουν.

Έχουμε από τα παιδιά απαιτήσεις σε γήπεδα προπολεμικά, να παρουσιάζονται ως Τσάβι και Ινίεστα.

Πρωτάθλημα Νέων Κ19, μια άλλη μεγάλη πονεμένη ιστορία.

Που ενώ θα έπρεπε να επανέφεραν τους αγώνες πριν αυτούς της Α’ ομάδας, τους τοποθετούν σε γήπεδα, όπου πολλές φορές, δεν κάνουν ούτε για αγώνες Lions Grassroots.

Γράφεις βιβλίο για τη στασιμότητα στις υποδομές
του αναπτυξιακού ποδοσφαίρου.

---

“Υπάρχουν ομάδες και Ακαδημίες που το προσπαθούν, επενδύουν και μπράβο τους”.

---

Αλλά χρειάζεται και η πολιτεία, οι θεσμοί να στηρίξουν τις προσπάθειες τους.

Αν υπήρχε όραμα και πλάνο κάθε χρόνο να προσθέταμε και ένα 10% στις υποδομές του αναπτυξιακού ποδοσφαίρου, σε βάθος χρόνου θα είχαμε τα επιθυμητά αποτελέσματα

Αλλά, εν απουσία οράματος και πλάνου, μένουμε στάσιμοι.

Δεν υπάρχουν λεφτά.

Σαφώς και δεν υπάρχουν.

Ο τζίρος 60 εκατομμυρίων για τη σεζόν 2021 που δαπανήθηκε στο ποδόσφαιρό μας, δείχνει ακριβώς αυτό, δεν υπάρχουν λεφτά.

Χωρίς υποδομές λοιπόν ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει.