Τι σημαίνει… «απαιτώ»;

Αυτό που συμβαίνει ΣΕ Ακαδημίες της Κύπρου δεν είναι απλά γελοίο.

Είναι τραγικό.

Και ας μην κοροϊδευόμαστε… δύσκολα (σε προηγμένες χώρες) θα βρεις αλλού γονιό που μπαίνει στο γραφείο και απαιτεί πράγματα με τέτοιο θράσος.

Μπαίνει ο γονιός και με ύφος αυτοκράτορα λέει:

«Το παιδί μου είναι καλύτερο από τα άλλα και για να έρθω κοντά σας, απαιτώ να παίζει τουλάχιστον μια ηλικία μεγαλύτερη».

Και σου γεννιέται αμέσως το ερώτημα:

Ποιος είσαι εσύ, κύριε και πώς το απαιτείς;

Ποιος σου είπε ότι το παιδί σου είναι καλύτερο από οποιοδήποτε άλλο παιδί;

Και αν νομίζετε ότι σταματά εκεί… έρχεται ο επόμενος:

«Αν δεν παίζει με μεγαλύτερη ηλικία, θα τον πάρω και θα φύγουμε».

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι:

Στις Ακαδημίες της Κύπρου δεν υπάρχει κανένα ρόστερ με Γιαμάλ, Μέσι, Μαραντόνα ή Κρόιφ.

Ουδείς νεαρός αντικατάστατος.

Είναι η μέγιστη προσβολή για μια Ακαδημία, να δέχεται τέτοιες κρούσεις και μετά να αποδέχεται τέτοιες πρακτικές.

Τραγικοί γονείς.

Και ακόμη πιο τραγικοί εκείνοι που δέχονται τέτοιες απαιτήσεις.

Στις Ακαδημίες πρέπει να αρχίσει να λειτουργεί ο επαγγελματισμός.

Τέτοιες παρανέργειες δεν έχουν θέση σε κανένα σοβαρό αναπτυξιακό μοντέλο.