Ακαδημίες | Η ικανότητα προέχει του «βολέματος»

Στην τελική ευθεία για την έναρξη των πρωταθλημάτων υποδομής Κ19 – Κ14, το μήνυμα είναι ξεκάθαρο και αδιαπραγμάτευτο.

Τα βολέματα δεν έχουν καμία θέση στο ποδόσφαιρο των Ακαδημιών.

Ας μιλήσουμε καθαρά.

Όταν ένας Τεχνικός Διευθυντής ή ένας προπονητής χαρίζει φανέλες σε παιδιά που δεν τις αξίζουν, προδίδει πρώτα τον εαυτό του, αμαυρώνει την ιδέα της ομάδας και προσβάλλει το ίδιο το παιχνίδι.

Δεν υπηρετεί το ποδόσφαιρο, υπηρετεί μικροσυμφέροντα.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο ντροπιαστικό από το να στερείς τη θέση ενός παιδιού που μάτωσε στην προπόνηση, για να ικανοποιήσεις κάποιον που «έχει πλάτες».

Και ναι, την ίδια βαριά ευθύνη έχουν οι γονείς που το προκαλούν.

Εκείνοι που σπρώχνουν με τηλέφωνα, παρασκήνιο, εξυπηρετήσεις.

Γονείς που αντί να διδάξουν στα παιδιά τους την αξία της προσπάθειας, τους μαθαίνουν την παράκαμψη και την αδικία.

Δεν μεγαλώνουν ποδοσφαιριστές, μεγαλώνουν ανθρώπους που πιστεύουν ότι όλα αγοράζονται.

Για τους γονείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε.

Μπορούν όμως οι Ακαδημίες να τους αποκλείσουν, για να μην μολύνουν το σύνολο.

Και όσοι το δέχονται;

Όσοι φορούν φανέλα χαρισμένη και όχι κερδισμένη;

Δεν αξίζουν να βρίσκονται στο γήπεδο.

Γιατί το ποδόσφαιρο είναι μάχη χαρακτήρα, όχι βολέματος.

Το ποδόσφαιρο υποδομών είναι το καθαρότερο κομμάτι του αθλήματος.

Αν το μολύνουμε με ρουσφέτια, δεν έχουμε καμία ελπίδα να δούμε αύριο πραγματικούς ποδοσφαιριστές.

Η απάντηση για όσους τολμούν να βολεύουν, να πιέζουν ή να κλείνουν τα μάτια είναι μία και αδιαπραγμάτευτη:

Αποκλεισμός και να πάνε στα σπίτια τους.

Η Κύπρος είναι μικρή.

Μια γειτονιά.

Ξέρουμε όλοι ποιοι μπαίνουν σε κλειστές πόρτες, ποιοι απειλούν ότι θα φύγουν, ποιοι γλείφουν για να βολευτούν.

Το ξέρουμε… και εσείς… και εμείς.

Ο καθρέφτης της αλήθειας, όμως, ήταν, είναι και θα παραμείνει ένας,

Το γήπεδο.

Και με τα βολέματα, οι Ακαδημίες πετυχαίνουν μόνο ένα πράγμα,

“Να προσβάλλουν τον ίδιο τους τον εαυτό“.

---

ΥΓ | Για εκείνους που τα κάνουν και εκείνους που τα δέχονται.