Εθνικές | Περί φιλικών ο λόγος

Προς τον υπεύθυνο που οργανώνει και εγκρίνει τα φιλικά παιχνίδια των Εθνικών μας ομάδων.

Γιατί παίζουμε κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια φιλικά;

Με τις ίδιες ομάδες;

Χθες βλέπαμε τη Βόρεια Μακεδονία.

Μια ομάδα που, χωρίς υπερβολή, θα την κέρδιζε και μια καλή ομάδα Grassroots lions.

Και δεν το λέμε για να μειώσουμε τις δύο νίκες της Εθνικής μας.

Όχι, δεν είναι υποτιμητικό, ούτε γίναμε ξαφνικά υπερδύναμη.

Στην τελική, η Β. Μακεδονία είναι σε ψηλότερη θέση στην κατάταξη της FIFA (63η θέση έναντι 128η της Κύπρου).

Πρώτοι το είπαμε και το λέμε, ότι η γενιά του 2009, είναι πολύ ποιοτική.

Σε αντίθεση με άλλους που δημόσια έλεγαν, ότι δεν έχει ποιότητα.

Και το λέμε ξανά, ότι έχει τις πιθανότητες της να περάσει στον elite round.

Το ζήτημα όμως δεν είναι ποιος κερδίζει ή ποιος χάνει.

Το ζήτημα είναι το γιατί.

Πότε θα δοκιμάσουμε να ανταγωνιστούμε δυνατούς και καλύτερους αντιπάλους;

Πότε;

Γιατί συνεχώς επιλέγονται αδύναμες ομάδες;

Για να παίρνουμε ψεύτικη αυτοπεποίθηση;

Για να λέμε «κερδίσαμε»;

Το παραμύθι ότι «οι μεγάλες εθνικές δεν μας δέχονται επειδή είμαστε αδύναμοι» δεν στέκει πια.

Το ξέρουμε όλοι.

Φιλικά γίνονται, συμφωνίες γίνονται, ομάδες ψάχνουν πάντα αντιπάλους.

Απλά πρέπει να υπάρχει στόχευση.

Ξεκάθαρο λοιπόν το ερώτημα στους αρμόδιους που κλείνουν τα φιλικά παιχνίδια.

Τι κερδίζουμε παίζοντας συνέχεια με την κωλοπετινίτσα;