Καλύτερα κανέναν, παρά έναν κακό προπονητή

Στο χώρο του αναπτυξιακού ποδοσφαίρου, μια συχνή και κρίσιμη συζήτηση αφορά την ποιότητα της προπονητικής καθοδήγησης που λαμβάνουν τα παιδιά στις πρώτες τους ποδοσφαιρικές εμπειρίες.

Η φράση «Καλύτερα να μην έχεις κανέναν παρά έναν κακό προπονητή», που αποδίδεται στον Αρσέν Βενγκέρ και έχει συζητηθεί αρκετές φορές στις συνεντεύξεις του, περιγράφει με ακρίβεια το πόσο σημαντική είναι η ποιότητα της προπόνησης στις μικρές ηλικίες.

Ένας κακός προπονητής δεν επηρεάζει μόνο αρνητικά τις ποδοσφαιρικές δεξιότητες του παιδιού, αλλά μπορεί να αποξενώσει το ίδιο από το άθλημα.

Φωνές, υπερβολική πίεση, απουσία σεβασμού προς την ψυχολογία του παιδιού και έλλειψη ελευθερίας για να παίξει και να πειραματιστεί, είναι στοιχεία που μπορούν να «σπάσουν» το πάθος και το κίνητρο για το ποδόσφαιρο.

Αντίθετα, η απουσία προπονητή στα πρώτα στάδια δεν σημαίνει αδράνεια ή κακή ανάπτυξη.

Η ελευθερία που δίνεται στα παιδιά να ανακαλύψουν το παιχνίδι με τους δικούς τους όρους, να κάνουν λάθη και να μάθουν μέσα από αυτά, είναι συχνά πιο ωφέλιμη για τη μακροπρόθεσμη αγάπη τους για το ποδόσφαιρο.

Η φυσική περιέργεια και η αυτονομία αποτελούν τον πυρήνα της σωστής αναπτυξιακής διαδικασίας.

Η επένδυση σε ποιοτικούς προπονητές με σωστή παιδαγωγική προσέγγιση είναι αναγκαία, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να γίνεται βιαστικά ή πρόχειρα.

Η ποιότητα πάντα υπερτερεί της ποσότητας.

Καλύτερα να περιμένουμε έναν ικανό προπονητή παρά να αναθέσουμε την εκπαίδευση των παιδιών σε κάποιον που δεν κατανοεί τις ανάγκες τους.

Τελικά, το ζητούμενο δεν είναι απλώς να υπάρχει κάποιος που «κάνει προπόνηση», αλλά να υπάρχει καθοδήγηση που σέβεται το παιδί, το υποστηρίζει και το σημαντικότερο το,

“Εμπνέει”.