Τα θεμέλια μιας ελίτ ποδοσφαιρικής Ακαδημίας (Νο4)

Εκπαίδευση προπονητών, o πολλαπλασιαστής αξίας

Ο πιο σημαντικός συντελεστής στην ποιοτική ανάπτυξη ποδοσφαιριστών δεν είναι άλλος από τον προπονητή.

Όχι όμως έναν οποιονδήποτε προπονητή, αλλά εκείνον που εξελίσσεται διαρκώς, που λειτουργεί ως παιδαγωγός, που είναι συνδεδεμένος με τη φιλοσοφία της Ακαδημίας και ενεργεί με συνέπεια.

Αν η Ακαδημία είναι ο μηχανισμός, τότε ο προπονητής είναι το γρανάζι που του δίνει ροπή και κατεύθυνση.

Η εκπαίδευση των προπονητών αποτελεί ίσως το μεγαλύτερο “πολλαπλασιαστή αξίας” για κάθε Ακαδημία που στοχεύει στην παραγωγή παικτών υψηλού επιπέδου.

Συνεχής επαγγελματική κατάρτιση

Η γνώση δεν είναι στατική.

Οι απαιτήσεις του παιχνιδιού εξελίσσονται συνεχώς, και ένας ελίτ προπονητής πρέπει:

Να παρακολουθεί σεμινάρια, εργαστήρια, ημερίδες σε τακτική βάση.

Να ανανεώνει τα διπλώματά του και να μελετά διεθνείς εξελίξεις.

Να συνεργάζεται με άλλους προπονητές και να ανταλλάζει πρακτικές και προβληματισμούς.

Η Ακαδημία οφείλει να παρέχει ετήσιο πλάνο εσωτερικής επιμόρφωσης με ποιοτικό περιεχόμενο.

Ο προπονητής ως παιδαγωγός

Η βασική αποστολή ενός αναπτυξιακού προπονητή είναι όχι η νίκη, αλλά η μάθηση:

Αντιλαμβάνεται την ψυχολογική και κοινωνική φάση του παιδιού ή εφήβου.

Χτίζει σχέση εμπιστοσύνης και δημιουργεί ασφαλές περιβάλλον.

Ενισχύει την αυτοεκτίμηση και την εσωτερική παρακίνηση.

Διδάσκει με υπομονή, διάλογο και παρατήρηση, όχι με φωνές ή “στρατιωτική πειθαρχία”.

Ο παιδαγωγικός ρόλος υπερβαίνει τον αγωνιστικό.

Συστηματική ανατροφοδότηση και αυτοαξιολόγηση

Η ποιότητα ενός προπονητή βελτιώνεται όταν:

Παίρνει ανατροφοδότηση από τεχνικό διευθυντή και παρατηρητές.

Παρακολουθεί και αξιολογεί τον εαυτό του μέσα από video ή ερωτηματολόγια.

Λαμβάνει σχόλια από τους παίκτες (ιδίως στις μεγαλύτερες ηλικίες) για το στυλ διδασκαλίας του.

Η κουλτούρα “feedback” δεν είναι κριτική, είναι εργαλείο εξέλιξης.

Εσωτερικά σεμινάρια και σύνδεση με διεθνείς πρακτικές

Κάθε Ακαδημία πρέπει να αναπτύσσει τη δική της εσωτερική σχολή προπονητικής:

Τακτικά σεμινάρια σε εβδομαδιαία ή μηνιαία βάση.

Ανάλυση περιπτώσεων, μελέτη αγώνων, workshops παικτών.

Πρόσκληση εξωτερικών ομιλητών (προπονητών, αναλυτών, επιστημόνων).

Ανταλλαγές με άλλες Ακαδημίες – επισκέψεις, πρακτικές, φιλικά.

Η διαρκής έκθεση σε νέες ιδέες θωρακίζει το προσωπικό από τη στασιμότητα.

Αξιολόγηση και ανέλιξη εντός της δομής

Οι καλύτερες Ακαδημίες προωθούν τους δικούς τους ανθρώπους:

Θέτουν σαφή κριτήρια αξιολόγησης κάθε προπονητή (τεχνικά, παιδαγωγικά, επικοινωνιακά).

Παρέχουν ευκαιρίες εξέλιξης: από μικρές ηλικίες σε μεγαλύτερες, από υποστηρικτικούς ρόλους σε ηγετικούς.

Επιβραβεύουν την πιστότητα και την προσφορά στο όραμα της Ακαδημίας.

Έτσι χτίζεται εσωτερική σταθερότητα και συνέχεια κουλτούρας.

Καταληκτικά:

Αν θες να αναπτύξεις εξαιρετικούς παίκτες, πρώτα πρέπει να αναπτύξεις εξαιρετικούς προπονητές.

Η συνεχής εκπαίδευση, η παιδαγωγική συνείδηση και η ενσωμάτωση στις αξίες της Ακαδημίας είναι αυτά που διαχωρίζουν τον μέσο προπονητή από τον κορυφαίο.

Μια ελίτ Ακαδημία δεν περιμένει απλώς να βρει καλούς προπονητές.

Τους δημιουργεί.