Βαγγέλης Σάμιος: «Ονειρευόμαστε μια Ακαδημία που θα δημιουργεί παίκτες, προσωπικότητες και πρότυπα»

Ο Βαγγέλης Σάμιος, Τεχνικός Διευθυντής της Ακαδημίας του ΑΠΟΕΛ, δεν είναι απλώς ένας άνθρωπος του ποδοσφαίρου.

Είναι παιδαγωγός, οραματιστής και συντονιστής ενός σύνθετου έργου με επίκεντρο τον άνθρωπο-ποδοσφαιριστή.

Για τον ίδιο, μια σύγχρονη Ακαδημία δεν είναι απλώς ένας αγωνιστικός μηχανισμός, αλλά ένας ζωντανός οργανισμός μάθησης, εξέλιξης και φροντίδας.

Με πυξίδα το όραμα και την πολυετή εμπειρία του στο αναπτυξιακό ποδόσφαιρο, ο Σάμιος επέστρεψε στον ΑΠΟΕΛ για να καθοδηγήσει, να εμπνεύσει και να θέσει τις βάσεις για μια Ακαδημία που δεν παράγει απλώς ποδοσφαιριστές, αλλά χαρακτήρες με αρχές, αξίες και προοπτική.

Με αφορμή τη δεύτερη θητεία του στον σύλλογο της Λευκωσίας, μας μιλά για την πορεία του, το πλάνο ανάπτυξης της Ακαδημίας, τη φιλοσοφία του ρόλου του, αλλά και το όραμα για έναν ΑΠΟΕΛ που θα εμπνέει και θα στηρίζει τα όνειρα των παιδιών, εντός και εκτός γηπέδου.

Κόουτς, πώς ξεκίνησε το ταξίδι σας στο αναπτυξιακό ποδόσφαιρο και ποια ήταν η διαδρομή μέχρι το σήμερα;

Όλα ξεκίνησαν πριν πολλά χρόνια, το 1995 σχεδόν αυθόρμητα.

Βρέθηκα σε μια ομάδα που ξαφνικά χρειάστηκε προπονητές γιατί είχε αυξηθεί ο αριθμός παιδιών και κάπως έτσι μπήκα κι εγώ στην προπονητική.

Έμεινα εκεί δέκα χρόνια, μέχρι το 2005. Μετά πήγα για δύο χρόνια σε άλλη ομάδα, στην οποία είχα κλείσει και την καριέρα μου ως ποδοσφαιριστής.

Το 2007 ήρθε μια μεγάλη ευκαιρία, ο Παναθηναϊκός. Ξεκίνησα από το εφηβικό, τότε δεν υπήρχαν οι δομές που υπάρχουν σήμερα.

Πέρασα 10 ολόκληρα χρόνια στην Ακαδημία του συλλόγου. Δούλεψα με Κ17, Κ18, Κ20 πλούσια εμπειρία. Μου έγινε πρόταση να αναλάβω ρόλο τεχνικού διευθυντή, αλλά τότε δεν ένιωθα έτοιμος.

Ήθελα ακόμα να προπονώ, να είμαι στο γήπεδο.

Πήγα για λίγο σε ομάδα Γ’ Εθνικής και παράλληλα οργάνωσα την Ακαδημία της.

Και το 2018 ήρθε η πρόταση από τον ΑΠΟΕΛ. Δεν το σκέφτηκα πολύ. Έμεινα μέχρι το 2019, ζήσαμε επιτυχίες με την Κ19, βγάλαμε παιδιά.

Επέστρεψα στον Παναθηναϊκό ως Τεχνικός Διευθυντής, όπου υπηρέτησα τον ρόλο για πέντε χρόνια.

Όταν έφυγα από τον ΑΠΟΕΛ, ένιωθα ότι κάτι είχα αφήσει στη μέση.

Και έτσι, όταν το 2024 ήρθε ξανά η πρόταση για ένα restart, είπα ναι χωρίς δεύτερη σκέψη.

Τι ήταν αυτό που σας τράβηξε στις Ακαδημίες;

Πάντα ένιωθα πιο κοντά στο αναπτυξιακό κομμάτι.

Δεν ήμουν το παιδί που έγινε επαγγελματίας, ξεκίνησα από χαμηλά, από το ανδρικό τοπικό και πάντα με συγκινούσε να βοηθώ τα παιδιά.

Να τα βλέπω να εξελίσσονται, να κάνω τον δάσκαλο, τον παιδαγωγό, τον φίλο.

Όλο αυτό μου δίνει καθημερινά κίνητρο.

Για μένα, ο καλός αναπτυξιακός προπονητής δεν είναι μόνο προπονητής.

Είναι παιδαγωγός, ψυχολόγος, πατέρας, αδερφός. Πρέπει να καταλάβει γιατί ένα παιδί δεν χαμογελά σήμερα.

Πρέπει να δημιουργεί περιβάλλον ασφάλειας και εμπιστοσύνης.

Και όλα αυτά απαιτούν γνώσεις, εμπειρία, αλλά πάνω απ’ όλα διάθεση να σκύψεις πάνω από τον αθλητή.

Ποιες διαφορές βλέπετε ανάμεσα στην Ελλάδα και την Κύπρο στο αναπτυξιακό ποδόσφαιρο;

Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έχουν κάνει βήματα μπροστά.

Πολλοί νεαροί προπονητές δουλεύουν συνειδητά για να εκπαιδεύσουν, όχι απλώς να πάρουν αποτελέσματα.

Στην Κύπρο υπάρχει ακόμη η νοοτροπία της «βιτρίνας», να δείξω κάτι για να πάω πιο ψηλά.

Το άλλο ζήτημα είναι πως στην Ελλάδα βλέπεις παιδιά που θέλουν να είναι αναπτυξιακοί προπονητές, δεν βιάζονται να φτάσουν στις πρώτες ομάδες.

Στην Κύπρο, πολλοί θέλουν να ανέβουν γρήγορα για λόγους κυρίως οικονομικούς.

Υπάρχει όμως δυναμική και βλέπω προπονητές που εκπαιδεύονται συνεχώς.

Τι διαπιστώσατε όταν επιστρέψατε στον ΑΠΟΕΛ το 2024;

Η πρώτη μου προτεραιότητα ήταν να ανεβάσουμε τις εντάσεις στις προπονήσεις και να επαναφέρουμε την ποδοσφαιρική σκέψη.

Ένας παίκτης που πάει στην πρώτη ομάδα πρέπει να αντέχει.

Να μπορεί να μπει, να σταθεί, να είναι ανταγωνιστικός, όχι απλώς να συμμετέχει.

Ξεκινήσαμε με την Κ19 αλλά δώσαμε κατευθύνσεις σε όλα τα τμήματα.

Θέλουμε να φτιάξουμε ποδοσφαιριστές που παίρνουν αποφάσεις γρήγορα, κάτω από πίεση.

Που σκέφτονται, που δημιουργούν. Και φυσικά, που μπορούν να ανταπεξέλθουν και σωματικά.

Ποιο είναι το όραμά σας για την Ακαδημία του ΑΠΟΕΛ;

Θέλω μια Ακαδημία που θα παράγει σταθερά παίκτες για την πρώτη ομάδα.

Αλλά αυτό δεν γίνεται αν δεν υπάρχει ξεκάθαρη αγωνιστική ταυτότητα και κατεύθυνση από την πρώτη ομάδα.

Δεν μπορούμε κάθε φορά να αλλάζουμε φιλοσοφία με βάση τον εκάστοτε προπονητή της Α’ ομάδας.

Χρειάζεται ένα σταθερό πλάνο, αγωνιστικό μοντέλο, pathway για κάθε ηλικία, συνεχές monitoring.

Οι προπονητές πρέπει να είναι ενήμεροι, εκπαιδευμένοι και το κάθε παιδί να ξέρει τι στόχους έχει και πώς θα τους φτάσει.

Και πάνω απ’ όλα, να φτιάξουμε ένα περιβάλλον που να λέει στο παιδί, «εδώ, είσαι ασφαλής να κυνηγήσεις το όνειρό σου».

Πώς διαμορφώνεται το αγωνιστικό μοντέλο και η εκπαιδευτική φιλοσοφία της Ακαδημίας;

Έχουμε ένα κοινό αγωνιστικό πλάνο για όλες τις ηλικίες, βασισμένο στις τέσσερις φάσεις του παιχνιδιού.

Κάθε προπονητής έχει σαφείς οδηγίες και στόχους ανά ηλικία.

Δεν αφήνουμε τίποτα στην τύχη. Θέλουμε κάθε παιδί να εκπαιδεύεται πλήρως, όχι απλώς να συμμετέχει σε ένα σύστημα.

Η φιλοσοφία μας είναι ξεκάθαρη: Δημιουργικό ποδόσφαιρο, ποδόσφαιρο κατοχής, ανάπτυξη από πίσω.

Θέλουμε να εκπαιδεύουμε παίκτες στο πιο δύσκολο σημείο. Στο επιθετικό τρίτο του γηπέδου. Εκεί χρειάζεται φαντασία, ταλέντο και ποδοσφαιρικό IQ.

Ποια είναι η διαδικασία όταν ένας παίκτης πλησιάζει την πρώτη ομάδα; Υπάρχει συγκεκριμένο pathway;

Υπάρχει ένα πλάνο που θέλουμε να το τηρούμε απαρέγκλιτα.

Ο παίκτης δεν αρκεί να πάει στην προπόνηση της πρώτης ομάδας για να πούμε ότι «ανέβηκε».

Χρειάζεται υποστήριξη, αξιολόγηση, ατομικά προγράμματα.

Πρέπει να συνεχιστεί η εκπαίδευσή του ακόμα και όταν μπαίνει στο επαγγελματικό περιβάλλον.

Ιδανικά, κάθε εβδομάδα πρέπει να περνάνε διαφορετικοί ποδοσφαιριστές από την Κ19 σε προπονήσεις με την πρώτη ομάδα.

Όχι με ονοματεπώνυμο, αλλά με βάση τη θέση.

Δηλαδή: «χρειάζομαι ένα δεξί μπακ». Να περάσουν 3-4 διαφορετικά παιδιά ώστε να αξιολογούνται ισότιμα.

Ποιος είναι ο ρόλος των επιστημονικών συνεργατών στην Ακαδημία;

Καθοριστικός. Οι αναλυτές, οι εργοφυσιολόγοι, οι ψυχολόγοι, όλοι συμβάλλουν στην ολιστική ανάπτυξη του αθλητή.

Δεν είναι μόνο θέμα φυσικής κατάστασης ή τακτικής.

Είναι και η ψυχολογία, το πώς διαχειρίζεται την πίεση, πώς χτίζει αυτοπεποίθηση.

Πιστεύετε ότι η τεχνολογία βοηθά έναν προπονητή ή τον αποπροσανατολίζει;

Η τεχνολογία είναι εργαλείο. Δεν αντικαθιστά το ένστικτο, αλλά το συμπληρώνει.

Δεν μπορείς να προπονείς «με το μάτι» μόνο.

Αν συνδυάζεις τις αισθήσεις με τα δεδομένα, τότε μπορείς να πάρεις πιο στοχευμένες αποφάσεις και να εξελίξεις το κάθε παιδί πολύ πιο γρήγορα.

Πώς επιλέγονται και εκπαιδεύονται οι προπονητές της Ακαδημίας;

Είναι πολύ βασικό να έχουμε ανθρώπους που πρώτα απ’ όλα θέλουν να είναι στο αναπτυξιακό ποδόσφαιρο.

Δεν ψάχνουμε μόνο πτυχία, αλλά χαρακτήρες. Θέλουμε παιδαγωγούς, όχι απλώς επαγγελματίες.

Και τους στηρίζουμε μέσα από διαρκή επιμόρφωση, εσωτερικά σεμινάρια, ανατροφοδότηση και συζητήσεις.

Για μένα, οι προπονητές στις Ακαδημίες πρέπει να είναι καλύτεροι, από εκείνους στις πρώτες ομάδες.

Γιατί είναι οι πρώτοι που «πιάνουν το μολύβι» και γράφουν το αρχικό σχέδιο πάνω στον παίκτη.

Υπάρχει πλάνο για διεθνείς συνεργασίες ή ανταλλαγές;

Ήδη έχουμε ξεκινήσει μια συνεργασία με την Valencia CF μέσω της Κεντρικής Ακαδημίας στην Κύπρο.

Κάποια παιδιά έχουν ταξιδέψει ήδη στην Ισπανία και είναι στο τελικό στάδιο επιλογής.

Όμως αυτό δεν θέλω να μένει μόνο στους ποδοσφαιριστές.

Θέλω και οι προπονητές μας να ταξιδεύουν, να βλέπουν άλλες προσεγγίσεις, να ανταλλάσσουν ιδέες.

Η επαφή με μεγάλες ευρωπαϊκές Ακαδημίες είναι καθοριστική για να δούμε πού βρισκόμαστε και τι πρέπει να βελτιώσουμε.

Ποιο είναι το προσωπικό σας στοίχημα στο project του ΑΠΟΕΛ;

Να αφήσουμε κάτι που να αντέξει στον χρόνο.

Όχι να έρθω, να πετύχω κάτι πρόσκαιρο και να φύγω.

Θέλω να φτιάξουμε μια Ακαδημία που λειτουργεί με αρχές και σταθερότητα, ανεξάρτητα από το ποιος κάθεται στην καρέκλα.

Να υπάρχει συνέχεια. Να παράγονται παίκτες και άνθρωποι. Και να νιώθουν όλοι ότι είναι μέρος ενός μεγάλου σχεδίου.

Ποια είναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση που έχετε πάρει μέχρι τώρα στον ΑΠΟΕΛ;

Το να βλέπω παιδιά που πέρασαν από τα χέρια μας να παίζουν στην πρώτη ομάδα ή και σε άλλες ομάδες.

Είναι το πιο δυνατό συναίσθημα. Ξέρεις ότι ήσουν εκεί όταν πάλευαν, όταν αμφέβαλλαν, όταν ήθελαν στήριξη.

Και τώρα στέκονται στα πόδια τους. Αυτό δεν μετριέται ούτε με τίτλους ούτε με ποσοστά.

Τεχνικός Διευθυντής, πολλοί νομίζουν ότι είναι ρόλος εύκολος, η δική σας οπτική γωνιά;

Πρόκειται για έναν από τους πιο καθοριστικούς ρόλους σε ένα ποδοσφαιρικό οργανισμό και είναι απαραίτητο να δίνεται στον σωστό άνθρωπο.

Είναι τεράστια η ευθύνη, ειδικά όταν αυτός ο ρόλος εκτελείται σε έναν τόσο μεγάλο σύλλογο και σε μια “αγορά” που αγαπάει τόσο το ποδόσφαιρο, όπως η Κύπρος.

Ο Τεχνικός Διευθυντής πρέπει να έχει πλήρη εικόνα όλων των πτυχών της Ακαδημίας.

Ξεκινάς από το πρωί με σχεδιασμό στο γραφείο, συναντήσεις, πλάνα, έλεγχο αν τηρείται το αγωνιστικό μοντέλο από το προσωπικό, καθημερινή επαφή με προπονητές και ποδοσφαιριστές.

Ακούς τα “θέλω”, τα πιστεύω και τα όνειρά τους.

Συνεργάζεσαι στενά με την Α’ Ομάδα ώστε να δημιουργήσεις τις κατάλληλες γέφυρες, ώστε τα “προϊόντα” της Ακαδημίας, τα παιδιά μας να βρουν τον δρόμο προς τα πάνω.

Έχεις ευθύνη να εκπονήσεις ένα πλάνο, μια στρατηγική, ένα όραμα και να εξασφαλίζεις καθημερινά ότι αυτά τηρούνται.

Αν δεν τηρούνται, πρέπει με σωστή προσέγγιση να εντοπίζεις τα “γιατί”, να συνεργάζεσαι με όλους, να διορθώνεις.

Είναι ένας ρόλος που απαιτεί διαρκή επαγρύπνηση και παρουσία.

Και δεν είναι καθόλου θεωρητικός.

Ο Τεχνικός Διευθυντής πρέπει να είναι έτοιμος ακόμη και να μπει στον αγωνιστικό χώρο και να δείξει ο ίδιος πώς πρέπει να γίνει κάτι, αν αυτό χρειαστεί.

Ειλικρινά, αν με ρωτάς, το 24ωρο δεν μου φτάνει.

Είμαι από αυτούς που κρατούν σημειώσεις συνέχεια, που γράφουν, πως θα ήθελα άλλες δύο ή τρεις ώρες μέσα στη μέρα για να υλοποιήσω αυτά που έχω στο μυαλό μου.

Είναι μια απαιτητική θέση, αλλά την αγαπώ βαθιά. Και είναι γεμάτη προκλήσεις, γεμάτη ενδιαφέρον.

Είστε ευχαριστημένος με την πορεία της Ακαδημίας μέχρι σήμερα;

Θεωρώ ότι κάναμε μερικά μικρά, αλλά σημαντικά βηματάκια.

Όχι στο επίπεδο που θα θέλαμε, όχι στο επίπεδο που πραγματικά θα ήταν αντάξιο της Ακαδημίας και της ιστορίας της.

Παρόλα αυτά, πιστεύω πως τα βήματα που κάναμε είναι ουσιαστικά, και δεν αναφέρομαι μόνο σε βήματα που ήταν απλά μια βελτίωση, αλλά σε αλλαγές που είχαν πραγματικό αντίκτυπο.

Είδα ποδοσφαιριστές να εξελίσσονται, προπονητές να βελτιώνονται και κυρίως παιδιά να είναι ευτυχισμένα μέσα στη διαδικασία.

Αυτό για μένα ήταν μεγάλη ικανοποίηση.

Σίγουρα έχουμε δρόμο μπροστά μας και χρειάζεται ακόμα πολλή δουλειά, κάτι που το έχουμε αναγνωρίσει και δουλεύουμε πάνω σε αυτό μέσω της αξιολόγησης.

Δεν μπορείς να είσαι απολύτως ικανοποιημένος, γιατί κάθε χρόνο πρέπει να στοχεύεις ψηλότερα.

Να βάζεις νέους στόχους: ας μην κατακτήσουμε αναπτυξιακό πρωτάθλημα, ας βγάλουμε έναν ποδοσφαιριστή για την Α’ ομάδα.

Ας δώσουμε έμφαση στην εκπαίδευση των προπονητών, ας χτίσουμε εμπιστοσύνη στους γονείς.

Η εξέλιξη είναι συνεχής και απαιτεί προσήλωση.

Τι μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στα παιδιά που φοράνε τη φανέλα του ΑΠΟΕΛ;

Απευθύνομαι σε όλους τους νεαρούς που φορούν τη φανέλα αυτή με περηφάνια.

Να είστε περήφανοι που ανήκετε σε αυτήν την ομάδα.

Για μένα, ο ΑΠΟΕΛ είναι η μεγαλύτερη ομάδα στην Κύπρο και μια από τις πολύ μεγάλες στην Ευρώπη.

Το πιο σημαντικό όμως είναι να κρατάτε ταπεινότητα, να έχετε το κεφάλι χαμηλά, να δουλεύετε σκληρά, να δείχνετε υπομονή και να πιστεύετε πρώτα στις δικές σας δυνατότητες και μετά στο περιβάλλον που σας προσφέρει η Ακαδημία.

Μην ξεχνάτε όμως, να μην παραβλέπετε τις ακαδημαϊκές σας επιδόσεις.

Το ποδόσφαιρο είναι ένας σημαντικός παράγοντας στη ζωή σας, αλλά υπάρχει και ένας άλλος παράγοντας που λέγεται ζωή.

Πρέπει να εφοδιαστείτε με τα κατάλληλα εφόδια ώστε να ζήσετε μια καλή ζωή, πέραν του ποδοσφαίρου.

Τέλος, να έχετε εμπιστοσύνη, ξέρετε ότι σας βλέπουμε, σας στηρίζουμε και προβληματιζόμαστε καθημερινά για το πώς μπορούμε να σας βοηθήσουμε να γίνετε πρώτα καλοί άνθρωποι και μετά καλοί ποδοσφαιριστές.

Και προς τους γονείς;

Να είναι δίπλα στα παιδιά τους χωρίς να τα βαραίνουν.

Να εμπιστευτούν τη διαδικασία. Καταλαβαίνω την αγωνία, την έχω ζήσει από κοντά. Α

Αλλά το παιδί θέλει έναν γονιό που θα είναι μέσα στην ηρεμία και όχι το άγχος.

Να του δίνει δύναμη, όχι βάρος.

Το ποδόσφαιρο είναι ταξίδι, ας μην το μετατρέψουμε σε πίεση.

Μήνυμα προς τους φιλάθλους του ΑΠΟΕΛ

Καταρχάς, θέλω να πω ότι αισθάνομαι τεράστια τιμή και ευγνωμοσύνη που είχα την ευκαιρία να ζήσω μαζί σας αυτούς τους τρεις μήνες, να είμαι μέρος αυτής της μεγάλης οικογένειας.

Πιστεύω πως από αυτή τη διαδικασία προέκυψε κάτι καλό, τόσο για μένα προσωπικά όσο και για τον ΑΠΟΕΛ.

Ζητώ από όλους να έχουν εμπιστοσύνη στη διαδικασία που γίνεται και να συνεχίσουν να στηρίζουν τον σύλλογο, τώρα που η ομάδα έχει περισσότερο ανάγκη τη στήριξη του.

Να είστε περήφανοι που είστε Αποελίστες και να είστε βέβαιοι ότι σύντομα θα επιστρέψουμε στις καλές εποχές, όπου θα ζήσουμε ξανά μαζί πολύ όμορφες στιγμές.

Θέλω επίσης να σας ευχαριστήσω από καρδιάς για όλη την αγάπη και τη στήριξη που ένιωσα προσωπικά αυτούς τους μήνες, όπου και αν βρισκόμουν.

Με έκαναν να νιώθω περήφανος που είμαι ο πρώτος προπονητής του ΑΠΟΕΛ, ακόμα και για αυτό το μικρό διάστημα.

Να κάνουν υπομονή, να συνεχίζουν να στηρίζουν τη διαδικασία που γίνεται και να πιστεύουν στον ΑΠΟΕΛ, γιατί θα επιστρέψει.

---

Προσωπικότητες όπως αυτή του Βαγγέλη Σαμίου αποτελούν πλεόνασμα για το αναπτυξιακό ποδόσφαιρο, όχι μόνο λόγω της εμπειρίας και της γνώσης τους, αλλά και για τον τρόπο που τις μεταδίδουν.

Σε έναν χώρο που απαιτεί συνεχή εξέλιξη, οφείλουμε να “κλέβουμε” γνώσεις από ανθρώπους με τόσο βαθιά αντίληψη και αγάπη για το παιχνίδι.

Τον ευχαριστούμε θερμά για την ουσιαστική κουβέντα και τη συνέντευξη που παραχώρησε στο portal μας.

---