Τεχνικός Διευθυντής | Όταν γίνεται το πρόβλημα (μέρος 2)

Σε μια ποδοσφαιρική Ακαδημία, ο Τεχνικός Διευθυντής οφείλει να είναι το κέντρο βάρους της ανάπτυξης.

Όμως, τι συμβαίνει όταν αυτός ο ρόλος παρεκκλίνει από την ουσία του και μετατρέπεται σε πηγή δυσλειτουργίας;

Η απάντηση είναι απλή και ταυτόχρονα σκληρή: Μια ολόκληρη δομή μπορεί να καταρρεύσει σιωπηλά και σταδιακά.

Ο διευθυντής που ξεχνά τη λειτουργία του

Υπάρχουν περιπτώσεις όπου ο Τεχνικός Διευθυντής:

Ασχολείται περισσότερο με τις δημόσιες σχέσεις και τις προσωπικές φιλοδοξίες, παρά με την εσωτερική λειτουργία της Ακαδημίας.

Αντιμετωπίζει τους προπονητές ως υπαλλήλους, όχι ως συνεργάτες.

Υιοθετεί ρόλο «προπονητοπατέρα», παρεμβαίνοντας ανεξέλεγκτα σε όλες τις ομάδες.

Αλλάζει φιλοσοφίες, πλάνα και δομές κάθε χρόνο ή χειρότερα, κάθε μήνα.

Προστατεύει παίκτες για λόγους σκοπιμότητας και όχι ανάπτυξης.

Ο Τεχνικός Διευθυντής που λειτουργεί με κριτήριο την προσωπική του εικόνα και όχι τη μακροπρόθεσμη πρόοδο της Ακαδημίας, δημιουργεί κλίμα ανασφάλειας, αβεβαιότητας και εσωστρέφειας.

Η Ακαδημία χάνει τον προσανατολισμό της:

Όταν το τεχνικό επιτελείο δεν νιώθει εμπιστοσύνη.

Όταν οι γονείς βλέπουν δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Όταν οι παίκτες λαμβάνουν μηνύματα που δεν ευθυγραμμίζονται με την ποδοσφαιρική ή ηθική εκπαίδευση, τότε η Ακαδημία χάνει ταυτότητα.

Δεν εξελίσσεται.

Στρέφεται στον βραχυπρόθεσμο εντυπωσιασμό και όχι στη μακροπρόθεσμη ουσία.

Η εξουσία χωρίς αυτοκριτική

Ένα ακόμα μεγάλο πρόβλημα προκύπτει όταν ο Τεχνικός Διευθυντής:

Δεν δέχεται ανατροφοδότηση.

Δε συμβουλεύεται κανέναν.

Φοβάται τη διαφάνεια και αποφεύγει τη λογοδοσία.

Η θέση του τον θωρακίζει, αλλά αυτό μπορεί να τον απομονώσει από την πραγματικότητα.

Αντί να ηγείται, διοικεί.

Αντί να εμπνέει, ελέγχει.

Πότε πρέπει να χτυπήσει το καμπανάκι;

Αν σε μια Ακαδημία:

Υπάρχει συχνή εναλλαγή προπονητών.

Δεν υπάρχουν σταθερές κατευθυντήριες γραμμές.

Η κουλτούρα λειτουργεί προσωποκεντρικά, γύρω από τον Τεχνικό Διευθυντή και όχι γύρω από το σύνολο.

Τότε η κουλτούρα δεν είναι υγιής.

Και ο ρόλος του Τεχνικού Διευθυντή πρέπει να επανεξεταστεί.

Ο Τεχνικός Διευθυντής μπορεί να είναι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα ή το πιο επικίνδυνο εμπόδιο.

Το ζήτημα είναι να έχει την αυτογνωσία, το ήθος και τη διάθεση να εξελίσσεται μαζί με την Ακαδημία και,

“Όχι εις βάρος της”.