Κύπρος/Τραγικοί

Μερικές φορές αναρωτάσαι σε τι χώρα ζούμε.

Και λες δεν γίνεται να είμαστε τόσο οπισθοδρομικοί.

Τόσο ξεροκέφαλοι.

Να το θέσουμε καλύτερα, πιο λαϊκά.

Δεν γίνεται να είμαστε τόσο «Τόμπουζοι».

Και όμως είμαστε.

Προσεγγίζουμε τον αθλητισμό (θα ασχοληθούμε μόνο με το ποδόσφαιρο που είναι ο τομέας μας), λες και δεν υπάρχει.

Λες και είναι αγγαρεία.

Διαφορετικά δεν μπορείς να εξηγήσεις τις προσεγγίσεις και τις προθέσεις (διαφόρων θεσμών), όσον αφορά τις διευκολύνσεις προς τους νεαρούς ποδοσφαιριστές.

Θεωρούν (και στα σχολεία ακόμη) τους νεαρούς που ασχολούνται και έχουν στόχο να ασχοληθούν επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο, ως υποδεέστερους, σαν να μην υπάρχουν.

Όπως ο Α, Β, Γ, νεαρός αναλώνει 10 έξτρα ώρες την ημέρα γιατί έβαλε στόχο να γίνει γιατρός, κάποιος άλλος νεαρός θέλει να γίνει ποδοσφαιριστής.

Ξυπνά και κοιμάται με αυτό.

Και σε τελική ανάλυση,

Δεν χρειάζεται την άδεια κανενός οπισθοδρομικού για να κυνηγήσει τα όνειρά του.

Στήριξη χρειάζεται, όχι χάρες.

Να κατανοήσουν τις δικές του ανάγκες και να του παρέχουν τις ανάλογες διευκολύνσεις.

Δεν γίνεται επαγγελματίας νεαρός ποδοσφαιριστής να βγάζει σκοπιά 2-4 και την ίδια ημέρα να αγωνίζεται βασικός στην Α’ Κατηγορία.

Δεν γίνεται να μην παρέχεις διευκολύνσεις σε επαγγελματία ποδοσφαιριστή από τον στρατό για να πηγαίνει σε προπονήσεις της ομάδας του.

Και πιο τραγικοί.

Δεν γίνεται να μην παρέχουμε διευκολύνσεις στους λιγοστούς νεαρούς μαθητές, που η τύχη και το ταλέντο που τους έδωσε ο θεός, χαρακτηρίστηκαν ως ποδοσφαιριστές Α’ ομάδας.

Αλήθεια, πόσο πιο τραγικοί μπορεί να είμαστε.

Στους λιγοστούς αυτούς νεαρούς, δεν παρέχουμε διευκολύνσεις, αναγκάζονται να φεύγουν «σκαστοί» από τα μαθήματα, επειδή πρέπει να ακολουθήσουν τις πρωινές προπονήσεις της Α’ ομάδας.

Και στο τέλος να κινδυνεύουν να χάσουν τη σχολική χρονιά λόγω απουσιών.

Κάποιοι κύριοι έχουν όνειρα και τα κυνηγούν.

Και δεν χρειάζονται την άδεια σας.

Όπως εσείς κυνηγάτε τα δικά σας όνειρα (τις καρέκλες δηλαδή), εκεί έξω υπάρχουν κάποιοι άλλοι, νεαροί κυρίως, που κυνηγούν τα δικά τους.

Εν κατακλείδι.

Τραγικοί.