Η ανάπτυξη ταλέντων απαιτεί χρόνο

Οι προπονητές και οι σκάουτερς θα πρέπει να επικεντρωθούν περισσότερο σε κάτι που στον χώρο των Ακαδημιών στο εξωτερικό λέγεται «δυνατό», παρά στην απόδοση των νεαρών παικτών, μιας συγκεκριμένης μικρής ηλικίας.

Βιολογικά αργά παιδιά σε ανάπτυξη χρειάζονται περισσότερο χρόνο.

Mε κάποια απ’ αυτά να μην είναι έτοιμα ακόμη και όταν φτάσουν στην ηλικία των 18 και 19 ετών.

Πόσο μάλλον στις ηλικίες 11,12 και 13.

Σήμερα τρέχουν να επιλέξουν παιδιά ηλικίας 7, 8 και 9 ετών.

Επιλέγουν δηλαδή, αυτό που ΟΛΟΙ βλέπουν τη δεδομένη στιγμή, ότι «είναι οι καλοί».

Στην πραγματικότητα επιλέγουν εκείνους που μπορούν να κερδίσουν παιχνίδια (συνήθως βιολογικά επιταχυνόμενης ανάπτυξης παιδιά).

Ας το καλοσκεφτούμε όμως λίγο.

“Η επιλογή των παιδιών για να κερδίζουν έναν αγώνα, είναι το αντίθετο μιας αναπτυξιακής στρατηγικής” (έρευνες το έχουν αποδείξει).

Πάρα πολλοί μιλάνε για την ανάπτυξη των παιδιών.

Όταν έρχεται όμως η ώρα του ματς, αυτοί που δεν μπορούν να κερδίσουν αγώνες, δεν παίζουν.

Αλλά αυτό τι πραγματικά δείχνει;

To παιδικό ποδόσφαιρο δεν ανήκει στους ενήλικες.

Ανήκει στα παιδιά.

Δυστυχώς, δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποστηρίζουν την ικανότητα των ενήλικων, που παίρνουν τις αποφάσεις για το ποιο παιδί είναι «καλύτερο» όταν αυτά είναι στις μικρότερες αγωνιζόμενες ηλικίες.

Στον παγκόσμιο αθλητισμό και στο ποδόσφαιρο υπάρχουν δεκάδες ιστορίες αθλητών που δεν τους δόθηκε η ευκαιρία, όταν ήταν στις ηλικίες από 9 μέχρι και 12, λόγω της βιολογικής τους ανάπτυξης.

Έτυχαν της πρόωρης απόρριψης, αλλά μετά άνοιξαν τα φτερα τους.

Η φυσική εμφάνιση (δυνατοί) είναι ο φτωχός δείκτης της επιτυχίας.

Η πρόωρη απόρριψη (λόγω σωματότυπου ή άλλων στοιχείων), είναι η οδός για το κτίσιμο μιας πρόωρης κατασκευής.

Χρειάζεται υπομονή.

Η πρακτική της πρόωρης απόρριψης, οδηγεί στο να χάνεις από πολύ νωρίς παιδιά, που στην πορεία ίσως γίνουν οι ποδοσφαιρικοί σταρ της επόμενης γενιάς.