Γονείς | Με ποιο δικαίωμα απαιτούν…;

Να μην βγαίνουν τα παιδιά τους από την 11αδα;

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό, το πάνε και ένα βήμα παραπέρα.

‘Εχουν απαιτήσεις μάλιστα να μην γίνονται καν αλλαγή.

Τα άλλα παιδιά δεν έχουν δικαίωμα χρόνου συμμετοχής και ίσου μάλιστα.

Το προχωράνε, με το να έχουν και άποψη αν θα πρέπει να γίνονται αλλαγές στην ομάδα.

Το συνεχίζουν και για το πόσοι ποδοσφαιριστές πρέπει να απαρτίζουν το ροστερ της ομάδας (τους βολεύει να είναι μεταξύ 11 ή 12).

“Το τερματίζουν με το να είναι συνεχώς παρεμβατικοί στο έργο των Τεχνικών Διευθυντών και των προπονητών”.

Τηλέφωνα, μηνύματα και κάθε είδους επικοινωνία με τους υπεύθυνους της Ακαδημίας.

Το επιδιώκουν.

Το έχουν ανάγκη.

Στις πλείστες περιπτώσεις τα παιδιά τους, είναι ΥΠΕΡΤΙΜΗΜΕΝΕΣ αξίες (το ζούμε χρόνια τώρα).

“Που δεν έχουν καμία ποδοσφαιρική προοπτική”.

Αν είχαν εμπιστοσύνη στις ικανότητες των παιδιών τους, δεν θα ένιωθαν την ανάγκη να κάνουν, ότι κάνουν.

Είναι αυτοί οι γονείς που πατούν επί πτωμάτων, για να πετύχουν όποιον σκοπό και να έχουν.

‘Οπως διψήφιος (το έχουμε και σε επικείμενη συνέντευξη μας) αριθμός Τεχνικών Διευθυντών στα χρόνια που μιλάμε μαζί τους, μας ανέφεραν, ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν, είναι οι γονείς.

Και αυτά είναι μερικά soft πράγματα που κάνουν, γιατί έχει και χειρότερα.

Τέτοιου είδους γονείς (λίγοι σε κάθε γειτονιά) είναι αρκετοί για να μολύνουν ένα υγιές περιβάλλον.

Δρουν πάντα μόνοι στα υπόγεια, νομιζόμενοι πως η δράση τους μένει κρυφή.

Ξεχνούν όμως πως «έχουν γνώσιν οι φύλακες». 

Σε ηλικία που αρχίζει να σοβαρεύει το πράγμα, έρχονται αντιμέτωποι με τη σκληρή πραγματικότητα.

“Και η προσγείωση τους είναι ανώμαλη, ισοπεδωτική και μη διαχείρισιμη”.