Μικρές Εθνικές | Γιατί «ξένος» Τεχνικός Διευθυντής;

“Προτεραιότητα στον Κύπριο άνθρωπο του αναπτυξιακού ποδοσφαίρου“.

Στην Κύπρο, έχουμε πάθει και δεν λέμε να μάθουμε.

Μπροστά στο πρώτο αδιέξοδο, κοιτάμε στο εξωτερικό.

«Ξένος» Τεχνικός Διευθυντής, λένε.

Με την ίδια λογική, γιατί όχι ξένοι προπονητές σε όλες τις μικρές Εθνικές;

Γιατί όχι και ξένος πρόεδρος της Ομοσπονδίας;

Και όλα αυτά σε ένα ποδόσφαιρο που υποτίθεται πως «νοιάζεται» για τον Κύπριο ποδοσφαιριστή.

Μα για ποιον Κύπριο ποδοσφαιριστή;

Για αυτόν που τάχα θέλουμε να αναδείξουμε, αλλά με κάθε μας απόφαση τον θάβουμε όλο και πιο βαθιά;

“Σύμφωνα με πληροφορίες του πόρταλ μας, απομακρύνθηκε συγκεκριμένη περίπτωση (ξένου) για ανάληψη του πόστου του Τεχνικού Διευθυντή Μικρών Εθνικών Ομάδων”.

Ας σοβαρευτούμε.

Ένας ξένος Τεχνικός Διευθυντής θα χρειαστεί 2-3 χρόνια για να μάθει τι σημαίνει κυπριακό ποδόσφαιρο βάσης.

Και πριν προλάβει να χαρτογραφήσει την πραγματικότητα, θα έχει ήδη φύγει.

Το γνωρίζουν και οι ίδιοι αυτό.

Άρα τι μένει;

Μια καλοπληρωμένη βόλτα, μια «εικόνα» για το θεαθήναι.

Γιατί όχι Κύπριος;

Δεν έχουμε ικανούς;

Φυσικά και έχουμε.

Υπάρχουν Κύπριοι άνθρωποι του αναπτυξιακού ποδοσφαίρου με γνώσεις, εμπειρίες, σπουδές, καθημερινή δουλειά στο γήπεδο.

Αυτοί που ζουν το παιδί, που γνωρίζουν το γονιό, που καταλαβαίνουν την πραγματικότητα της κάθε Ακαδημίας.

Αυτοί που ξέρουν τι σημαίνει να μεγαλώνεις ποδοσφαιρικά έναν 12χρονο στην Κύπρο και τι εμπόδια έχει μπροστά του.

Το πρόβλημα δεν είναι ούτε τα ονόματα ούτε τα βιογραφικά.

Αν πράγματι ενδιαφέρεστε για τον Κύπριο ποδοσφαιριστή, ξεκινήστε από τον Κύπριο προπονητή, τον Κύπριο τεχνικό, τον Κύπριο άνθρωπο του ποδοσφαίρου.

Γιατί αν δεν τον εμπιστευτούμε εμείς, μην περιμένετε να τον εμπιστευτεί κανείς άλλος.